Τρίτη 28 Απριλίου 2020

27 κ 28 Απρ 2020 : Η ζωή μας έχει εξελιχθεί σαν να βρισκόμαστε σε ένα νεκροταφείο

όχι ως επισκέπτες αλλά ως μόνιμοι κάτοικοι. Χθές ανακοινώθηκαν 5 κρούσματα και σήμερα άλλα 15 Συνολικά έχουμε 837 κρούσματα στην Κύπρο και το ποσοστό εκτοξεύτηκε στο  0,096%. Το ποσοστό που ζαλίζει. 

Θεωρητικά όλοι χαίρονται που η Κυβέρνηση αποφάσισε να πάρει μέτρα για την επιστροφή στην περίφημη κανονικότητα. Τι φοβερή σκέψη. Για ποιους λόγους άλλωστε, αφού τίποτα δεν έχει αλλάξει; Στις σκέψεις είναι μεταξύ άλλων να ανοίξουν πρώτα τα γραφεία στοιχημάτων και τυχερών παιχνιδιών. Πόσο μας ξέρετε, πόσο μας καταλαβαίνετε!!!

Αν κάτι μου έχει μείνει βαθειά χαραγμένο στη μνήμη μου είναι πλέον η ικανότητά μου να πλένω σωστά τα χέρια μου. Και αισθάνομαι ντροπή γιατί έφτασα σε τόσο μεγάλη ηλικία και μόλις τώρα στην 6η δεκαετία της ζωής μου έμαθα πως να σαπουνίζω τα χέρια μου και φυσικά πως να τα απολυμαίνω. Καημένοι μου γονείς που νομίζατε βρε πως μου μαθαίνατε κανόνες καθαριότητας. Αυτοί μου τους μάθανε, κάποιοι υπουργοί και υφυπουργοί της προστασίας του πολίτη και κάποιοι ειδικοί επιδημιολόγοι και τεχνοκράτες. Πως σας κατήργησαν όλους και σας έβαλαν σε κάψουλες μνήμης ούτε που το καταλάβαμε. Και να δείτε πως αυτές τις κάψουλες θα τις παίρνουμε με συνταγές ιατρών στην μετά COVID εποχή και δεν θα χρειαζόμαστε να μεταβαίνουμε ούτε στους ιατρούς. Θες μνήμη, πάρε μια κάψουλα. 

Αγαπημένοι μου γονείς θλίβομαι πάρα πολύ γιατί βρίσκομαι στην δυσάρεστη θέση νας σας καταλογίσω μεγάλες ευθύνες για την πολύτιμη γνώση που δεν κατορθώσατε να μου μεταδώσετε με υπευθυνότητα. Και μιλώ για αυτή τη γνώση του σωστού πλυσίματος των δακτύλων. Ποιος να το φανταζότανε ότι εάν δεν έτριβα τα δάκτυλα στις ενώσεις τους θα κινδύνευα από τον θανατηφόρο ιό. Και ποιος να το πίστευε ότι η φράση "Νίπτω τα χείρας μου" θα είχε χρησιμοποιηθεί σε ένα ακριβοπληρωμένο διαφημιστικό σποτάκι. Κρίμα, κρίμα, κρίμα. Τη θέση σας πήραν τόσοι γραβατωμένοι, τόσοι  σοβαροί και τόσο τρε σικ άνθρωποι που εσείς μου μοιάζετε τόσο μικροί, χωρίς σοφία και γνώση. Α παπα, μην τους αδικώ, μας το διαμύνησαν με το σοφότερο τρόπο. Εάν θέλω να σας ξαναδώ του χρόνο στο εορταστικό τραπέζι θα πρέπει να μένω σπίτι και να πλένω όπως μου δείξανε τα χέρια. Και δεν έχει ποιος ζει μέχρι του χρόνου, εγώ τα χέρια μου θα τα πλένω. Το λέει και ο Μπαρμπαλιάς (γνωρίζετε το τραγούδι : Δεν έχεις τέλος Μπαρμπαλιά κτλ) 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου