Ημερολόγιο Εγκλεισμού: 8 Απρ 2020

Καθώς πλησιάζει το Πάσχα. η μεγαλύτερη γιορτή της Χριστιανοσύνης αποφασίστηκε οι λειτουργίες να γίνουν και κλεισμένων των θυρών των Εκκλησιών, χωρίς πιστούς. Όσο έζησα, όσο ζω δεν θυμάμαι να έξινε ξανά κάτι ανάλογο. Δικαίως μου έρχονται στο νου σοφίες γερόντων και προφητείες. Έτσι τουλάχιστον νομίζω. 

Όμως κάτι τέτοιο σίγουρα δεν θα πτοήσει τους Χριστιανούς ανά τον κόσμο και κυρίως στην Ελλάδα και την Κύπρο να γιορτάσουν στα σπίτια τους. Το σκηνικό θυμίζει τις εποχές των διωγμών και των Κρυπτοχριστιανών. ΄Οχι φυσικά κατ΄ουσία, θα ήταν άδικο να μειώσουμε στο ελέχιστο την προσπάθεια της κάθε κυβέρνησης να αποδεκατίσει την πανδημία, αλλά όπως και να έχει τα περιοριστκά μέτρα πονάνε, τόσο σωματικά, όσο και ψυχικά. 

Κλεισμένος λοιπόν στο σπίτι, παρέα με την οικογένειά μου, προγραμματίζουμε ένα διαφορετικό πάσχα από όσα έχουμε ζήσει μέχρι τώρα. Ως πρώην βέβαια στρατιωτικός έχουμε περάσει πολλές τέτοιες περιόδους χωριστά. Υπηρεσίες, επιφυλακές, μεταθέσεις κτλ. Δύσκολα χρόνια που συνεχίζονται ακόμα και τώρα την εποχή της αφυπηρέτησης. 

Σήμερα τα πράγματα δεν είναι καλύτερα παρά το γεγονός ότι οι ειδικοί λένε το αντίθετο. Τα κρούσματα ανήλθαν στα 526 και το ποσοστό νοσηρότητας στο  0,060% . Συνεχίζουμε να ...απολαμβάνουμε την παραμονή στο σπίτι με όλες τις συνέπειές της, χωρίς την παραμικρή δύναμη αντίστασης. Εκτός και εάν ο ίδιος ο εγκλεισμός είμαι μια μορφή σιωπηλής αντίστασης.