η.
Φορτώθηκαν τα γέλια
με τόσα περιττά,
που βούλιαξαν
στη θλίψη.
Χαμογέλασες λιγότερο
και σηκώθηκες.
θ.
Πόσο πονούν
οι άνθρωποι,
που πήρε ο πόνος
τ΄ όνομά τους;
ι.
Πόσο πονούν,
που ο Ιούδας
κρεμάστηκε
κι άλλοι φορέσανε
το φωτοστέφανο;
Είναι πρακτικό το πρόβλημα.
Αν κρεμαστείς,
τα πόδια δεν φτάνουνε στο έδαφος.
Και πώς θα περπατήσεις;
κ.
Το αίμα φουσκώνει
και η φλέβα σπάει.
Η λύπη γίνεται χαρά
και η χαρά αγκάθι.
Κι αναρωτιόμαστε:
τι είναι παράπλευρες απώλειες;
Να κλαις εσύ
και να γελώ εγώ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου