Καθόμουν στο στασίδι,
αριστερά του ψαλτηρίου.
Υπέμενα τη τιμωρία άνωθεν
της ακρόασης της λειτουργίας.
Είχα την πεποίθηση
πως ή εκκλησία προσφέρει
νέκταρ και αμβροσία ευαγγελίου
ως εκ τούτου έφερα εικόνα
στη πτωχή μου σκέπη ενός συμποσίου.
Να και κει πέρα καθόταν έτρωγε και έπινε
ο Κύριος.
Ήτο ο γάμος στη Κανά.
Ύστερα κατά το τέλος πέρασε από μπρος μου
ο άνθρωπος μέγιστης ηλικίας
κρατώντας ένα μπαστούνι
κι έσκυψα ευγενικά.
Ήμουν ακόμα στο μυστήριο
κι όχι σε φαγοπότι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου