Περί επικίνδυνου μικρού γεφυριού στη περιοχή Makentzie

18 Αυγ 2022

Κύριε Δήμαρχε
Κύριε Αντιδήμαρχε
Κύριοι Δημοτικοί Σύμβουλοι του Δήμου Λάρνακας

   

 Στο τέλος της οδού «Ονουφρίου Κληρίδη» στη περιοχή της Σκάλας, υπάρχει μια μικρή τσιμεντένια γέφυρα, (πάνω από ένα μικρό κανάλι που διασχίζει την περιοχή εκείνη) που θεωρώ πως καθίσταται επικίνδυνη για τα οχήματα και τους  ανθρώπους καθώς δεν υπάρχουν προστατευτικά κάγκελα, προειδοποιητικές σημάνσεις και κατά την διάρκεια της νύχτας δεν φωτίζεται, επαρκώς από τους παρακείμενους φωτισμούς. (δεν υπάρχει έστω κάποια φωτεινή λυχνία που να προειδοποιεί για το γεφυράκι).Γνωρίζω ότι όλα αυτά τα χρόνια δεν είχαμε κάποιο δυσάρεστο περιστατικό αλλά όπως λέει και μια σοφή λαϊκή παροιμία: «Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν». Διότι καλύτερα το "προλαμβάνειν, παρά το θεραπεύειν". 

 

        Θα πρότεινα λοιπόν, να επισκεφτεί το σημείο εκείνο ένα τεχνικό κλιμάκιο της Δημοτικής Αρχής, προκειμένου να εξετάσουν τα παραπάνω και να ληφθούν όλα τα απαραίτητα προστατευτικά μέτρα.

 

Με εκτίμηση

Δημήτριος Γκόγκας

      

Στάσεις Λεωφορείων στη Λάρνακα

 ... γράφει ο Δημήτριος Γκόγκας

   

Αυτό που με ενοχλεί δεν είναι το λάθος ή οι παραλείψεις, είναι το γεγονός ότι όταν τα λάθη επαναλαμβάνονται και οι παραλείψεις συνεχίζονται γίνονται φιλοσοφία και μάλιστα στέρεη, συμπαγής και αμετακίνητη. Το θέματων Στάσεων Λεωφορείων της Δημόσιας Συγκοινωνίας είναι ένα από τα προβλήματα που ο Δήμος της Λάρνακας, προσπαθεί εδώ και χρόνια,πολλά χρόνια,πάνω από δεκαετία, να επιλύσει.Έχει καταντήσει ένα ανέκδοτο και παίρνει σάρκα και οστά τους καλοκαιρινούς μήνες που περιμένοντας το λεωφορείο να περάσει κάθε μισή ώρα κατά περίπτωση, με τον ήλιο να χτυπάει κόκκινο και το θερμόμετρο να σκάει, παθαίνεις ένα μικρό εγκεφαλικό, μια σκοτοδίνη και τραγουδάς το Λούλα - Μαρούλλα μου σε ρυθμό της ντίσκο! Εδώ και δέκα χρόνια λοιπόν, μία στάση να γινότανε κάθε τρίμηνο θα είχε λυθεί το θέμα. Αντ΄ αυτού επικρατεί η άποψη ότι οι στάσεις των λεωφορείων δεν πρέπει να μας απασχολούν, αφού έχουμε βρε σεις κάθε δέκα χιλιόμετρα και μία, τουλάχιστον. Αχάριστοι, έ αχάριστοι! 

Οι φωτογραφίες της ανάρτησης είναι από δύο σημεία της οδού Τουζ Χανέ στη περιοχή Μακέντζυ που αποτελούν στάσεις λεωφορείων. Δεν θέλω να γελάσετε ή να μειδιάσετε διότι όπως έχουμε πει αυτού του είδους οι στάσεις αποτελούν μια νέα φιλοσοφία και η τελευταία τάση που ακολουθείται πρωτοποριακά εδώ στην μικρή αλλά τόσο σημαντική πόλη της Λάρνακας. Τα πλεονεκτήματα αυτών των στάσεων λεωφορείων είναι τα παρακάτω: 

--Μπαίνεις και βγαίνεις από όποιο σημείο επιθυμείς

--Είναι ιδανικές για ορθοστασία και σχετική εκγύμναση στους μηρούς και γενικά στο κάτω μέρος του σώματος

-- Δεν υπάρχουν πινακίδες που να ενημερώνουν για την ακριβή ώρα άφιξης των λεωφορείων. Πρόσθετο άγχος δεν μπορεί να επιβληθεί στον πολίτη.

-- Δίνεις ειδικά στους τουρίστες αυτό για το οποίο έχουν έρθει στην Κύπρο. Άπλετο φως και διάχυτο φως από έναν απίστευτο ήλιο

-- Πρόσβαση σε κάθε είδους αεράκι που φυσά όταν εσείς συνήθως δεν περιμένετε στην στάση

-- Υπαίθρια παγκάκια, από δυνατό τσιμέντο που αντέχει σε οποιοδήποτε ...ποπό. Ενω...οι καρέκλες πιθανόν και να σπάσουν...

-- Κάποιες στάσεις πλησίον κάδων απορριμμάτων προσφέρουν άρωμα αναζωογόννησης κάθε λεπτό και κάθε ώρα. Συστήνονται ανεπιφύλακτα από τα έκτακτα των νοσοκομείων.

Υπάρχουν και άλλα πλεονεκτήματα που θεωρώ περιττό να αναφερθούν. Έχω την πεποίθηση ότι το σύνολο των κατοίκων της πόλης πλην αυτών που υπάγονται στους στενούς κύκλους της αυλής της αυτού εξοχότητας (κολλητοί του θρόνου, φυλλάδες του κόλου, δημοσιογράφοι που λιναβίζουν τους βασιλείς και τους τελώνες, συγγενείς και φαρισαίοι ) καταλαβαίνουν το πνεύμα μετο οποίο έχει γραφτεί το κείμενο αυτό. Αυτό που ελπίζω είναι ότι η τοποθέτηση στάσεων λεωφορείων είναι επιτακτική ανάγκη διότι είναι δείγμα πολιτισμού και προόδου, σεβασμού του πολίτη που επιλέγει να μετακινηθεί μα τα μέσα της δημόσιας συγκοινωνίας.

Highwayman - Loreena Mckennit

Όσο διαρκούσε η Ξενιτειά ...του Δημητρίου Γκόγκα

 

Χώρος Ρίψης Μπαζών εντός κατοικημένης περιοχής (μικρή δημόσια κραυγή)

 Κυρίες και Κύριοι αξιότιμοι Δημοτικοί Σύμβουλοι

   

Πριν από δύο μήνες περίπου σας είχα στείλει e-mail  και επισήμανα ένα πρόβλημα σημαντικό σε γειτονιά της περιοχής που ζω και αφορούσε σε χώρο ρίψης μπαζών εντός κατοικημένης περιοχής. Από το σύνολο των Δημοτικών Συμβούλων, δύο είναι αλήθεια ενδιαφέρθηκαν να εξετάσουν το θέμα και να μου απαντήσουν. Έκτοτε, άκρα του τάφου σιωπή στο κάμπο βασιλεύει.....Δυστηχως δεν βρίσκεται ο χώρος αυτός δίπλα στα σπίτια σας, ή σε κάποιο σπίτι εξέχοντος προσώπου, διότι τότε θα κινιόταν η γη και ο ουρανός για να λυθεί το πρόβλημα. 

Θα ήθελα να εκφράσω δημόσια την θλίψη μου για την απαξίωση στο αίτημά μου που αφορούσε στον έλεγχο και τη λήψη μέτρων. 

Με εκτίμηση

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΚΟΓΚΑΣ

Ανοικτή (λίαν σύντομη) επιστολή προς τους Δημοτικούς Συμβούλους της Πόλης Λάρνακας

 Αγαπητοί Δημοτικοί Σύμβουλοι 

   

 Πριν έρθει ο καιρός και σας γράψω τη μεγάλη επιστολή που έχω στο νου μου, νομίζω πως αξίζει να επισημάνω τα ελάχιστα, όπως ότι πρέπει να ανοίγετε τα e-mail  σας και να διαβάζετε τα προβλήματα που σας εκεθέτει ο κόσμος. Και όταν δίνεται υποσχέσεις ότι θα απαντήσετε σε προβληματισμούς και ερωτήματα Δημοτών, φροντίστε να απαντάτε σε σύντομο χρονικό διάστημα. Έκτός εάν το σύντομο χρονικό διάστημα για εσάς είναι δυο μήνες και πλέον. Απαρτίζετε τη μικρή βουλή της Πόλης, εκπροσωπείτε τους Δημότες. Φροντίστε να ενεργείτε με κοινωνικά κριτήρια και όχι με κομματικά κριτήρια. Η πόλη, η Λάρνακά μας, δεν έχει ανάγκη από κομματικούς χρωματισμούς αλλά από αποχρώσεις της ανάπτυξης και του πολιτισμού. Θα πρέπει να σας πω δε, πως δεν χρειάζετε να είστε αντίθετοι στις κριτικές που σας ασκούν οι πολίτες διότι μέσα από αυτές και εσείς θα γίνετε καλύτεροι αλλά και η πόλη μας θα πάει ένα βήμα πιο μπροστά. Να είστε ιδιαίτερα καχύποπτοι με εκείνους που σας... επαινούν και σας λένε τα όμορφα τα λόγια τα μεγάλα, διότι "κάποιο λάκκο θα έχει η φάβα" (Λαική παροιμία). Τα προβλήματα του κόσμου έχουν έδρα τις γειτονιές, τους δρόμους και τις πλατείες. Προφανώς και δεν βρίσκονται στα τραπέζια καταστημάτων, όπου ρέει άφθονη η κολακεία. 

     Ελπίζω, πως η θέση που σας δόθηκε, σίγουρα κάποιοι παλέψατε πολύ για να την κερδίσετε, να την βλέπετε ως θέση ευθύνης και ως λειτούργημα. Γιατί μόνο έτσι θα προσεγγίσετε τον ακαίραιο πολίτη και όχι τον αυλοκόλακα. 

                                                                                          Με εκτίμηση προς το πρόσωπό σας

                                                                                                         Δημήτριος Γκόγκας