Κυριακή 14 Απριλίου 2024

Δημήτριος Γκόγκας : Οι προτάσεις μου για τα ζώα συντροφιάς:

 





·         Προώθηση νομοθετικού πλαισίου για τη δημιουργία Δημοτικού Κοιμητηρίου

·         Εκσυγχρονισμός και ενίσχυση των καταφυγίων

·         Δημιουργίας Γενικού Συστήματος Ιατροφαρμακευτικής Περίθαλψης 

·         Πλήρης εκσυγχρονισμός και εξωραϊσμός της παραλίας των Σκύλων

·         Έλεγχος στειρώσεων με σύστημα καταγραφής

·         Δημιουργία πάρκων ζώων συντροφιάς

Σάββατο 13 Απριλίου 2024

Η κυρά Μάγδα της γειτονιάς


από τις μικρές ιστορίες του Δημητρίου Γκόγκα


Τις ημέρες του Πάσχα συνηθίζουν οι Χριστιανοί να συρρέουν στις Εκκλησίες για τη συγχώρεση των αμαρτιών τους. Μέσα από το δράμα του Χριστού, τη σταύρωση και την Ανάσταση του θέλουν να δουν το τέλος και του δικού τους Γολγοθά. Ο σταύρος τους διαρκης και επώδυνος, βαρύς κι ασηκωτος. Στο δρόμο τους ίσως να μην βρεθεί ποτέ ένας πιστός να τους βοηθήσει.
Κάπως έτσι βηματίζει στη ζωή της φτωχή κι ανήμπορη η κυρά Μάγδα της γειτονιας. Του μικρού σπιτιού στην άκρη της πόλης. Ντύθηκε με τα βρώμικα ρούχα της, εβαλε τη ζακέτα που μύριζε ιδρώτα και λιγδα, μάζεψε όπως όπως τα μαλλιά της και έτρεξε στον Άγιο Λάζαρο. Ούτε που σκέφτηκε πως στις επισκέψεις του Κυρίου πρέπει να καθαρίζει ψυχή και σώμα. Πρέπει να ξεπλύνει τη βρωμιά του δέρματος και η καρδιά ανοικτή να δεχτεί το λόγο του.
Μπήκε σαν τη κατσιβελα στην εκκλησία, κι όλα τα μάτια έπεσαν μπροστά της. Μια δυσοσμία απλώθηκε κι ο κόσμος κράτησε βαθειά την αναπνοή του. Μόνο ένας δεν κουνήθηκε από τη θέση του. Πώς να ξεκαρφωσει τα χέρια του; Πώς να πετάξει το ακάνθινο;
Η κυρά Μάγδα στράφηκε προς το μέρος του. Φίλησε τα πόδια του , το κορμί του κι ούτε που άκουσε το λόγο που ξεστομισαν κάποιοι.
--κι η βρωμισμενη στον τόπο μας!
Με μιας πέταξε τα ρούχα της, άφησε λευτερα τα μαλλιά της, πήρε τα ματωμένα καρφιά, τα έμπηξε στα στήθη της κι έγινε μυροφόρος.

Τετάρτη 3 Απριλίου 2024

Μη ζητάς... / Δημήτριος Γκόγκας




Κάτω απ τα νερά του Πέγκου*,

είναι ένας καημός.
Μια παντοτινή αγάπη,
τ' ουρανού το φως.

Μη ζητάς να ταξιδέψω
χρόνο δε βαστώ.
Θάλασσες μα και πελάγη
δεν είδα όσο ζω.

Κάποια νύχτα στο κιτάπι
της αστροφεγγιάς,
έσβησα τον έρωτά μας
μ' αίμα της καρδιάς.


Μη ζητάς να επιστρέψω,
πίσω δεν γυρνώ.
Στέγνωσανε τα πελάγη,
οι θάλασσες κι εγώ.



*περιοχή του Στρυμονικού Σερρών

οι φωτογραφίες είναι της Ιωάννας Διαμαντίδου

Κυριακή 31 Μαρτίου 2024

Δημήτριος Γκόγκας: Οι προτάσεις μου για την περιοχή του Μακένζυ

 



·         Ασφαλτόστρωση

·         Ενίσχυση του φωτισμού

·         Εξωραϊσμός πάρκων και μικρών νησίδων πρασίνου

·         Ενίσχυση της ασφάλειας

·         Δημιουργία θεσμού φύλακα γειτονιάς


·         Δενδροφύτευση