Δευτέρα 6 Ιανουαρίου 2025

Η επιστολή του Πιλάτου [2] προς τον αυτοκράτορα Τιβέριο [1]

 "Σου κάνω γνωστόν ότι ζει εδώ ένας άνθρωπος εξαιρετικά ενάρετος, πού λέγεται Ιησούς Χριστός. Ο λαός τον αποκαλεί προφήτη της αλήθειας και οι μαθηταί του λένε πώς είναι Υιός του Θεού, που έπλασε ουρανό και γη κι όλα όσα υπάρχουν και θα υπάρξουν στον κόσμο. Πραγματικά, Καίσαρ, καθημερινώς ακούγονται θαυμάσια πράγματα γι αυτόν τον Ιησού Χριστό! Με μία και μόνο λέξη του ξαναφέρνει στη ζωή νεκρούς και γιατρεύει αρρώστους".


"Έχει ανάστημα μέτριο, είναι πολύ ωραίος, κι η όψη του αποπνέει τόσο μεγαλείο, πού εμπνέει αγάπη μαζί και φόβο σ’ όσους τον αντικρίζουν. Τα μαλλιά του έχουν το χρώμα του ώριμου φουντουκιού είναι δηλαδή κοκκινωπά, πέφτουν ως τους ώμους και είναι χωρισμένα στη μέση τον κεφαλιού, καθώς το συνηθίζουν οι Ναζωραίοι. Το μέτωπό του, που φανερώνει ηρεμία και γαλήνη, είναι πλατύ – καμιά ρυτίδα ή κηλίδα δεν έχει στο ελαφρά ροδόχρωμο πρόσωπο του. Στη μύτη και στο στόμα του δεν υπάρχει κανένα ψεγάδι, και το γένι του, που έχει το ίδιο χρώμα με τα μαλλιά, δεν είναι πολύ μακρύ, και χωρίζεται στη μέση. Το βλέμμα του είναι σεμνότατο και σοβαρό και Τα μάτια του πεντακάθαρα και φωτεινά".

"Το φέγγος, που, σαν να ξεχύνεται από έναν ήλιο, αστράφτει στο πρόσωπο του, είναι τέτοιο, ώστε κανένας δεν μπορεί να το αντικρίσει. Εκείνη η λάμψη σε κάνει να τρομάζεις, κι όταν συμβουλεύει και διδάσκει κλαίγοντας, εμπνέει την αγάπη και τον σεβασμό σε όλους. Λένε πώς δεν τον είδανε ποτέ να γελάει, παρά μόνο να δακρύζει πότε – πότε. Τα χέρια τον είναι πλαστικότατα. Η ομιλία τον είναι πολύ ευχάριστη, παρουσιάζεται όμως σπάνια και είναι πάντα γεμάτος μετριοφροσύνη όταν βρίσκεται με άλλους – τόσο στην έκφραση όσο και στους τρόπους. Είναι ο ωραιότερος άντρας που μπορεί να φαντασθεί κανείς, και μοιάζει εντελώς με τη Μητέρα του, που είναι η ομορφότερη γυναίκα του κόσμου".

"Κι αν, Μεγαλειότατε Καίσαρ, επιθυμείς να τον ιδείς, όπως έμαθα, γράψε μου το κι εγώ θα στον τον στείλω αμέσως. Όσο για τις γνώσεις του, κάνουν κατάπληξη σ’ ολόκληρη την Ιερουσαλήμ. Ξέρει κατά βάθος όλες τις επιστήμες, χωρίς ποτέ να σπουδάσει καμιά, και πεζοπορεί ξεσκούφωτος και χωρίς σαντάλια. Λένε πως τέτοιος άνθρωπος δε φάνηκε εδώ ποτέ, μήτε ακούστηκε… Πολλοί Ιουδαίοι πιστεύουν πως είναι Θεός αληθινός, άλλοι όμως τον κατηγορούν, ότι αντιστρατεύεται τούς νόμους της Μεγαλειότητας σου. Πολύ μ’ ενοχλούν οι κακόβουλοι αυτοί Εβραίοι. Κανένα δεν έβλαψε ποτέ αυτός ο άνθρωπος κι όλοι όσοι τον ξέρουν, βεβαιώνουν πώς μόνον ευεργεσίες έχει κάνει. Μολαταύτα, εγώ είμαι πρόθυμος να υποταχθώ σ’ ό,τι με διατάξει η Μεγαλειότητα σου.

Ιερουσαλήμ Ζ’ Ίνδικτιώνος, Νέα Σελήνη

Πιστότατος και ευπειθέστατος της Μεγαλειότητας σου.
ΠΟΝΤΙΟΣ ΠΙΛΑΤΟΣ Έπαρχος της Ιουδαίας".

[1] Τιβέριος(Tiberius Iulius Caesar Augustus) : Ρωμαίος αυροκράτορας ο οποίος γεννήθηκε στις 16 Νοε 42 π.Χ και απεβίωσε στις 16 Μαρτίου το 37 μ.Χ) Διοίκησε τη Ρωμαική Αυτκρατορία από το 14 μ.Χ έως το 37 μ.Χ. 
[2] Πόντιος Πιλάτος (λατινικά : Pontius Pilatus) ήταν ο πέμπτος επίτροπος (de facto έπαρχος) της ρωμαϊκής επαρχίας της Ιουδαίας, υπηρετώντας υπό τον αυτοκράτορα Τιβέριο από το 26 έως το 36.

Επιστολή του Τιβέριου [1] προς τον Πιλάτο [2] μετά την Σταύρωση του Θεανθρώπου

 «Επειδή άδικον εψήφισας θάνατον κατά τού Ιησού, συμφωνήσας μετά τών φθονερών καί κακίστων Ιουδαίων, λαβών παρ' αυτών δώρα υπέρ τού τοιούτου θανάτου, διά ταύτα καγώ ούτω κατά σού διατάσσω όταν έλθης πρός με δέσμιος τού δούναι απολογίαν περί τής ψυχής ήν αναιτίως παρέδωκες είς θάνατον.»


Αλλ' ώ τής ανοησίας καί πωρώσεως, ότι τοιαύτα φοβερά σημεία καί θαύματα παρ' αυτού γενόμενα θεωρήσαντες, ετολμήσατε τοιούτον άνθρωπον ά θ ώ ο ν παραδούναι είς θάνατον. Τίς δέ σοι πεπωρωμένε καί βέβηλε καί πάσης φιλανθρωπίας ανάξιε, δέδωκε τοιαύτην τόλμην καί εξουσίαν είς τοιούτο μέγα μισόθεον κίνημα, ίνα συμφωνήσης μετά τού πονηρού Συνεδρίου καί διεφθαρμένου λαού καί δώσης αυτοίς εξουσίαν τού τοιούτου θανάτου;

Δία γάρ κρίσιν επενεγκείν μέ δεί ταχέως, διότι ούτε κάν έγραψας πρώτον είς εμέ, περί τής υποθέσεως ταύτης, διά νά λάβης καί τόν εμόν θέλημα, άλλ' ότε ετέλεσας όσα καί ηθέλησαν, τότε μοι έγραψες τά κακώς τελεσθέντα, αλλ' ιδού γράφεις μοι καί τήν ανοησίαν σου αυτοθελήτως, λέγων μοι ότι από τούς θεούς ούς ημείς λατρεύομεν, μείζονα τούτων έργα καί θαύματα παρ' Αυτού τελεούμενα είδες. ''Ω τού φθόνου καί τής κακίας σας. Εί καί ώς Θεόν τούτον εδέξασθε, κάν ώς ιατρόν ούκ είχατε Αυτόν; Εγώ γάρ έξ' ακοής μόνον Τούτον μαθών καί τοιαύτα φοβερά καί εξαίσια σημεία καί θαύματα παρ' Αυτού γενόμενα ακούσας, κέκρικα τώ νο΄ί΄ μου μή είναι Αυτόν άνθρωπον μόνον, αλλά καί Θεόν. 

Τό γάρ αναστήσαι νεκρούς καί οφθαλμούς τυφλών ανοίξαι καί δαίμονας έξ ανθρώπων διώξαι καί παραλύτους ανορθώσαι, ταύτα Θεός μόνον δύναται ποιήσαι καί ουδείς άνθρωπος. Τίς γάρ άνθρωπος ήκουσε ποτέ τετραήμερον εγείραι καί οφθαλμόν τυφλού γεγενημένου ανοίξαι; Ταύτα γάρ ού μόνον έκ τής επιστολής σου έμαθον, αλλά πολλώ μάλλον καί έκ μιάς γυναικός, ήτις πρό τινων ημερών ενταύθα ελθούσα ειπέ μοι ταύτα πάντα μετ' ακριβείας, κατήγετο δέ αύτη έκ τών ορίων Μάγδαλα, Μαρία καλουμένη μαθήτρια καί αυτή λέγουσα είναι τού Ιησού, ή οποία μεμαρτύρηκε διηγησάμενη ενώπιον τού πλήθους τά ύπ' Αυτού γεγονότα καί τά περί σού καί άλλα πολλά καί ότι εξέβαλε καί έξ αυτής επτά δαιμόνια τώ λόγω μόνω. Διά ταύτα λοιπόν ού δύναμαι παραβλέψαι τοιαύτην αδικίαν.

[1] Τιβέριος(Tiberius Iulius Caesar Augustus) : Ρωμαίος αυροκράτορας ο οποίος γεννήθηκε στις 16 Νοε 42 π.Χ και απεβίωσε στις 16 Μαρτίου το 37 μ.Χ) Διοίκησε τη Ρωμαική Αυτκρατορία από το 14 μ.Χ έως το 37 μ.Χ. 
[2] Πόντιος Πιλάτος (λατινικά : Pontius Pilatus) ήταν ο πέμπτος επίτροπος (de facto έπαρχος) της ρωμαϊκής επαρχίας της Ιουδαίας, υπηρετώντας υπό τον αυτοκράτορα Τιβέριο από το 26 έως το 36.


Κυριακή 22 Δεκεμβρίου 2024

Μόνος σε ξένη γη / ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΚΟΓΚΑΣ

 


 

Εγώ γεννήθηκα γυμνός
σε μια ξερολιθιά
και με σπαργάνωσαν γριές
σε βρώμικο μποξά.
Μη βύζαξαν αετόπουλα,
την ώρα που ο θεός,
έστελνε τον Αρχάγγελο
με το λαμπρό του φως.
 
Με σήκωσε στα χέρια της
η μάννα και μπροστά
στο εικονοστάσι στάθηκε
κι είπε στην Παναγιά:
-Μαρία, αειπάρθενε,
αυτό μου το παιδί
μην το σταυρώσετε ποτέ
και καν΄ το ποιητή!
 
-Μα αν είναι θέλημα Θεού,
της μοίρας του γραφτό
και φύγει για την έρημο,
μαζί του ας χαθώ.
Θα γίνω αγέρι να φιλώ
τα μαύρα του μαλλιά.
Θα γίνω κτύπος της καρδιάς,
που σπάει τα σωθικά.
 
Μα οι χάρες,  οι τρις - Χάριτες
που αγιάζουν το νερό,
μου έδωσαν του Αι Γιαννιού,
να πιώ απ΄ τον αγιασμό.
Κι αμέσως έβγαλα φτερά
και γίνηκα πουλί
και πέταξα ολομόναχος
να βρω μια ξένη γη.
 
 

Κυριακή 15 Δεκεμβρίου 2024

Ύστατος Χαιρετισμός / Δημήτριος Γκόγκας

 




Ωρίων κι Ανδρομέδα
που φέγγετε στα ξένα.
Μου πήρατε μι αγάπη,
πάρτε με κι εμένα!
 
Και κλείστε με σε κάστρο.
Μόνος μου να καώ.
Να γίνω ένα άστρο
και να πυρποληθώ.
 

Να γίνω ένα άστρο,
για κείνη π΄ αγαπώ!
 
Να δείξετε τον δρόμο,
που πάει στον γκρεμό.
Να βρω χαρά στον πόνο,
σαν πέσω και χαθώ. 
 
Και κλείστε μου τα μάτια,
μ΄ ένα γλυκό φιλί.
Να πει και το αηδόνι,
τραγούδι την αυγή.
 
Να πει και τ΄ αηδόνι 
πως είναι στη σιωπή.
 
Ωρίων κι Ανδρομέδα,
αδέλφια, αστερισμοί.
Μου πήρατε μ΄ αγάπη.
Σβήσαν οι ουρανοί.
 
Και μόνος υπομένω
και τούτο τον καημό.
Στη μνήμη μου βαθαίνω,
πεθαίνω κι αγαπώ!
 
Στη μνήμη μου βαθαίνω.
Ζωή λιποτακτώ!

Τρίτη 10 Δεκεμβρίου 2024

Όταν γυρίσω απ΄ τον πόλεμο μητέρα / Δημήτριος Γκόγκας

 

Όταν γυρίσω απ΄ τον πόλεμο μητέρα, 
ίσως να είμαι πιο νεκρός. 
Σιωπή η φωνή μου στον αιθέρα
και πίσω της ένας θεός.
 
Το όπλο μου πάνω στον ώμο
κι η τελαμώνα χιαστί.
Ξερνά το σκότος σ΄ έναν δρόμο
κι η ειρήνη τρέχει να κρυφτεί. 
 
Να βρω στρωμένο το τραπέζι.
Απέναντι μου ο Χριστός!
Το φως ψηλά να τρεμοπαίζει.
Ας φάει μαζί μου ο εχθρός!
 
Όταν γυρίσω θα χουν φύγει:
Όνειρα, πόθοι, αγκαλιές.
Βλέπω τον χρόνο μου να λήγει
κι όλοι οι σταυροί να ναι θηλιές!

Σάββατο 7 Δεκεμβρίου 2024

Μια παράμετρος του Τικ-Τοκ


ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΚΟΓΑΣ 


Πριν πό λίγε ημέρες έγραψα στο Τικ-Τοκ το παραπάνω κείμενο και το έκανα υπό τύπου βίντεο.

" Λαμπιόνια, λαμπιόνια και φώτα παντού. Σε λίγο θα ξαναγεννηθεί ο Χριστός, θα γεννηθεί η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, για όλους τους ανθρώπους. Χαρές και πανυγήρια. Όμως αλήθεια τι αξία έχουν όλα αυτά, εάν δίπλα μας και πολύ κοντά μας, γίνονται πόλεμοι και γυναικόπαιδα συνωστίζονται για ένα πιάτο φαγητό, για μια φέτα ψωμί. Τι αξία έχουν όλα αυτά, όταν 20χρονα παιδιά σκοτώνονται υπηρετώντας τις αλλοπρόσαλλες φιλοδοξίες ορισμένων ηγετών; Πρέπει να δοθεί ένα τέλος από κάποιον που θα θέσει τον άνθρωπο, πάνω από τον άνθρωπο!"

Το Τικ-Τοκ το διέγραψε στέλνοντάς μου μύνημα ότι το κείμενο μου ξεφεύγει από την πολιτική που υπηρετεί. Δηλαδή (με βάση ότι βλέπω) την πολιτική (μεταξύ άλλων πραγματικά σωστών μυνημάτων) της χυδιαότητας, του γυμνού και της βλακείας!