Το παράπονο ενός … ποιητή / Δημήτριος Γκόγκας

Παρουσίαζε για δεύτερη φορά μία ποιητική συλλογή. Σπουδαίος ποιητής, του πρότεινε ξανά την ανάλυση της συλλογής του. Του είχε εμπιστοσύνη και την έδειχνε. Εξάλλου, είχε πάει πολύ καλά η πρώτη παρουσίαση. Το κοινό αποδέχτηκε τον λόγο του.

Από μέρες προετοιμάστηκε κατάλληλα. Άδειαζε και γέμιζε σελίδες.  Ήθελε και πάλι, η παρουσίαση να χτυπά στους παλμούς του. Ψυχή και Σώμα. Έστειλε την πρόσκληση για την εκδήλωση σε όλους όσους γνώριζε. Συγγενείς, φίλους, γνωστούς, συναδέλφους στην δουλειά. Κανείς δεν ήρθε. Όλοι βρήκανε μία δικαιολογία.

Ο λόγος τώρα ήταν άνευρος. Έβγαινε από στεγνά χείλη . Άχρωμες οι λέξεις παιχνίδιζαν στην αίθουσα, σαν να προσπαθούσαν να βρούνε φιλικό έδαφος Μάταια. Δεν σήκωσε τα μάτια του από τις σελίδες. Σαν μαχαιριά η απουσία όλων, μετά το χειροκρότημα!