Είχανε χαθεί μέσα στο βαθύτατο πόνο της απώλειας
μιας δραχμής. Τα διοικητικά στελέχη, εμφανώς ανάστατα. Συνεχείς έλεγχοι επί
ελέγχων κατέδειξαν ότι η δραχμή κλάπηκε και έπρεπε να αποκατασταθεί το έλλειμμα και να
βρεθεί ο ένοχος της καταδικαστέας πράξης.
Το πόρισμα δεν έδειξε κανέναν ένοχο, τουλάχιστον
στο σκαλί των υψηλόβαθμων υπαλλήλων. Η απόφαση κόλαφος. Θα έπρεπε παραμονές των
εορτών να πράξουν το σωστό. Να απολύσουν για παραδειγματισμό μια ταμία. Το Νούμερο
25 φάνταζε ιδανική περίπτωση. Πενήντα χρονών,
προβλήματα υγείας, τρία παιδιά. Κανένα οίκτος!
Την κάλεσε στο γραφείο ο εκπαιδευόμενος νεαρός διευθυντής. Την κατηγόρησε για ολιγωρία και ανεπάρκεια. Κάτι
πήγε να ψελλίσει… Της κούνησε το δάκτυλο. Από το βάθος ακούστηκαν τα χειροκροτήματα
των υπολοίπων στελεχών. Αποκαταστάθηκε η τιμή της εταιρείας! Τηρήθηκε η τάξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου