Α. Γκόγκας Μία από τις δικές μου ιστορικές έρευνες!

Μετά από ατελείωτο ψάξιμο κατάφερα να έρθω σε επαφή με τον γιο του Καπετάνιου που αποβίβασε το 28 τάγμα πεζικού των Τούρκων με το πλοίο C317 που έκανε απόβαση στην Κερύνεια το 1974. Το όνομα του καπετάνιου του Τουρκικού πολεμικού ναυτικού είναι Mustafa Octay Erkan . Ο γιος του Bora μου έδωσε αρκετές πληροφορίες που μετά από συζήτηση άνω των 3 ωρών θα σας μεταφέρω. Αρχικά να σας πω οτι οι φωτογραφίες θέλω να παραμείνουν εδώ και οποιαδήποτε χρήση τους χωρίς την άδεια μου θα αποτελεί ποινικό αδικημα. Είναι η πρώτη φορά που λεω κάτι τετοιο και θα σας παρακαλούσα να σεβαστείτε την έρευνα μου. Ήρθα σε επαφή μαζί τους και έψαχνα τόσο καιρό γιατι οι καπετάνιοι από αυτές τις βάρκες και πλοιάρια ήταν υπεύθυνοι γιατη μεταφορά αιχμαλώτων και ίσως πέρναμε πληροφορίες. Ο πλοίαρχος λοιπόν κατά τη πρώτη εισβολή μετέφερε στρατιώτες του 28 με διοικητή τον Fazil Polat ενώ μετέφερε ακόμα αρκετές φορές τρόφιμα και πολεμοφόδια κάνοντας τη διαδρομή Μερσίνα κερύνεια περίπου 10 φορές. Κατά τη διάρκεια αυτή μετέφερε πισω στη Τουρκία αρκετούς τραυματίες και νεκρούς. Κατά τη δεύτερη εισβολή ο ίδιος μαζί με αρκτούς ακόμα του πολεμικού ναυτικού πολέμησαν ή τέλος πάντων αποβιβάστηκαν γιατι τους χρειάστηκαν μέχρι και αυτούς. Κατά τη δεύτερη εισβολή ο Erkan πιάστηκε αιχμαλωτος και στάλθηκε το Σεπτεμβριο-Οκτωμβριο (δυστυχώς δε θυμάτα ακριβως) πίσω στην Τουρκία. Από τις ερωτησεις μου προεκυψε ότι αρκετοί πλοίαρχοι των αποβατικων πλοιων δεν γνωριζαν για την αποβαση και ενημερωθηκαν 2 μερες πριν την εισβολη. Άλλοι ομως συναδελφοι τους έκαναν ασκησεις 1 μηνα πριν βαζωντας και βγάζωντας το προσωπικό μεσα στα πλοια. Ο Bora μου ειπε οτι θυμαται τη μανα του να ειναι πολυ νευριασμενη γιατι εμαθε οτι ο αντρας της παει πολεμο απο τις ειδησεις και επειδη δεν της εδιναν τον αντρα της στο τηλεφωνο κατα τη πρωτη παντα εισβολη. Ο γιος επισης μου ειπε οτι αρκετοι απο τους στρατιωτες που πηγαν στη πρωτη γραμμη δεν ηταν Τουρκοι οπως και οτι υπηρχαν στοιχεια μεσα ''αντιφρονουντων'' του Τουρκικου στρατου. Μου ανεφερε επισης ότι ο πατερας του ο οποιος πεθανε το 2012 απο καρκινο ηταν εναντια στην εισβολη (σας παρακαλαω κρατηθειτε καθως απλα μεταφερω τι μου ειπε) και οτι αρκετοι ακομα αξιωματικοί δεν ηθελαν να ερθουν εδω. Μου ανεφερε οτι μετα το πολεμο ο πατερας του εφυγε απο το στρατο και συνεχισε τη ζωη του με αλλο επαγγελμα ενω ο καρκινος του ηρθε γιατί έπινε συνεχώς.Δε ξερω αν ολα αυτα είναι αληθεια η ψεματα όμως απλά εγώ σας μεταφέρων τι είπαμε. Τα πλοιάρια αυτά μου ειπε ότι ακόμα είναι στη Μερσίνα και θα προσπαθήσει να μου δωσει φωτογραφίες. Δυστυχως ο πατερας του απεφευγε να του μιλησει εκτενεστερα και ενω ρωτησα ποτε δεν ακουσε κατι για μεταφορα αιχμαλωτων. Ίσως οι τυψεις ή δε ξερω γω να τον εκαναν να αποφυγει τετοιες συζητησεις.Αυτο που του είπε είναι ότι ως αιχμαλωτος ειχε αριστες συνθηκες κρατησης στην ΕΚ πλευρα κατι που ο πατερας του παντα το ελεγε. Θα ξαναγινει κουβεντα και ισως αν θελει καποιος απο εσας να μεταφερω ερωτησεις σας προς αυτον να μου πειτε. Αυτα! Σκοπος της ερευνας ήταν η αγνοουμενοι και οι αιχμαλωτοι παρολα αυτα ισως στο μελλον μαθω κατι. Ευχαριστω πολυ !

ΓΚΟΓΚΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ

ΜΙΑ ΤΡΑΓΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ / Αντώνιος Γκόγκας

Στις 24 Μαίου 1944 έγινε η σφαγή στο Κακόπετρο Κρήτης. Την ημέρα εκείνη δολοφονήθηκαν τα 4 αδέρφια της οικογένειας Δεσποτάκη από τους Γερμανούς. Οι ίδιοι Γερμανοί μπήκαν στο σπίτι των Δεσποτάκηδων όπου βρήκαν τη μάνα η οποία δεν ήξερε ότι τα παιδιά της δολοφονήθηκαν από τους άνδρες αυτούς. Οι Γερμανοί αυτοί την έβαλαν να μαγειρέψει κάτι κότες που είχαν κλέψει. Η ΜΑΡΙΑ ΔΕΣΠΟΤΑΚΗ ΕΚΑΝΕ ΔΗΛΑΔΗ ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΣΤΟΥΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΗΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΞΕΡΕΙ.

Ο Κ. Ευάγγελος Κόγιας από τους Σοφάδες Καρδιτσας. Υπερασπιστής του υψώματος 731 ... γράφει ο Αντώνιος Γκόγκας

 Ο Κ. Ευάγγελος Κόγιας από τους Σοφάδες Καρδιτσας. Υπερασπιστής του υψώματος 731. Η μάχη στο ύψωμα ήταν η πιο επική μάχη που έδωσε ο Ελληνικός στρατός μαζί με τη μάχη της ΕΛ.ΔΥ.Κ στη Κύπρο στη νεότερη ιστορία.

""Το νερό, το κρύο, οι ψείρες, ήταν χειροτερος εχθρός από τους Ιταλούς. Κοματιασμένοι γύρω μου. Φίλοι εχθροί εναγκαλισμένοι. Πόλεμος. Βρίσκεις δύναμη από το πουθενά. Πτώματα πρισμένα. Με τα άντερα από έξω.""

Για τον Κύπριο Βασίλειο Αλεξάνδρου ...γράφει ο Αντώνιος Γκόγκας

 

Τον Ιούλιο του 1958 συνελήφθη και πάλι από τους Άγγλους και κρατήθηκε στο Λανίτειο Γυμνάσιο, όπου υπέστη φρικτά βασανιστήρια προτού μεταφερθεί στο στρατόπεδο Πολεμίου.

Σύμφωνα με μαρτυρία συγκρατουμένου του, η ζωή στο στρατόπεδο Πολεμίου ήταν για όλους μια πραγματική κόλαση, μη εξαιρουμένου και του ήρωα Βασίλη Αλεξάνδρου, ο οποίος, παρόλο που είχε αρρωστήσει βαριά, υπέστη φρικτές κακώσεις και ξυλοδαρμούς με συνέπεια την επιδείνωση της υγείας του. Μετά από έντονες διαμαρτυρίες των συγκρατουμένων του προς την Επιτροπή του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού, εξετάστηκε από Άγγλο γιατρό, ο οποίος διέταξε την απόλυσή του, προφανώς, για να μην αποβιώσει στα κρατητήρια.

Ο Βασίλης Αλεξάνδρου, πέθανε τρεις μόνο μέρες μετά την απόλυσή του

Άγγλοι... Ηθικοί αυτουργοί και οι πραγματικοί υπαίτιοι του Κυπριακου... / Αντώνιος Γκόγκας

 

Στις αστυνομικές τάξεις τους έβαζαν μέσα πράκτορες της ΤΜΤ για να αυξήσουν το μίσος μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων στο νησί. Αμέτρητες φορές μποϊκοτάραν τις συνομιλίες με ψεύτικους ισχυρισμούς ενώ τοποθέτησαν τη Τουρκία σε ρόλο διεκδικητή από το πουθενά. Οποία πέτρα και να σηκώσεις απο κάτω κρύβεται η βρετανική πολιτική.

Η Ναυτική Αγγελία Κίνησης Υποβρυχίων (Subnote) της 19ης Ιουλίου 1974, με την οποία γνωστοποιείται στο ΝΑΤΟ ο απόπλους των υποβρυχίων ΓΛΑΥΚΟΣ (S110), ΝΗΡΕΥΣ (S111), ΤΡΙΤΩΝ (S112), ΠΡΩΤΕΥΣ (S113) και ΚΑΤΣΩΝΗΣ (S115) από το Ναύσταθμο Σαλαμίνας.

 

γράφει ο Αντώνιος Γκόγκας

Η Ναυτική Αγγελία Κίνησης Υποβρυχίων (Subnote) της 19ης Ιουλίου 1974, με την οποία γνωστοποιείται στο ΝΑΤΟ ο απόπλους των υποβρυχίων ΓΛΑΥΚΟΣ (S110), ΝΗΡΕΥΣ (S111), ΤΡΙΤΩΝ (S112), ΠΡΩΤΕΥΣ (S113) και ΚΑΤΣΩΝΗΣ (S115) από το Ναύσταθμο Σαλαμίνας.

Σύμφωνα με μαρτυρία του τηλεγραφητή του Υ/Β ΓΛΑΥΚΟΣ, Χαράλαμπου Γιακουβάκη, το βράδυ της παραμονής της εισβολής και ενώ τα τρία υποβρύχια βρισκόντουσαν στις Κυκλάδες με πορεία προς περιοχή της Ρόδου, ο Κυβερνήτης τον διέταξε να βγει και να σβήσει τον διακριτικό αριθμό («S110»). Το Υ/Β ΓΛΑΥΚΟΣ ήταν φορτωμένο με 13 συνολικά τορπίλες (6 SST-4, 4 Μk37 mod2 και 3 Μk37 mod3).Στις 16:10 της 20ης Ιουλίου 1974 και ενώ βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη ο ΑΤΤΙΛΑΣ-1, τα υποβρύχια διατάχθηκαν με σήμα από το Αρχηγείο Ναυτικού (ΑΝ 4572, ΗΩΠ 201518 Ιουλίου 74) όπως «… πλεύσατε εν καταδύσει το ταχύτερον δυνατόν υπό πολεμικάς συνθήκας και εγκαταστήσατε πολεμικάς περιπολίας εις κάτωθι τομείς: Α. – Τρίτων …., Β. – Γλαύκος ……. μεταξύ μεσημβρινών 32ο 30΄Α – 33ο 30΄Α και από ακτάς Κύπρου έως ακτάς Τουρκίας. Γ. – Νηρεύς μεταξύ μεσημβρινών 33ο 30΄Α-34ο 30΄Α και από ακτάς Κύπρου έως ακτάς Τουρκίας. Δ.- Πρωτεύς…..» και συγκεκριμένα το Υ/Β ΤΡΙΤΩΝ στην περιοχή της Ρόδου, το Υ/Β ΓΛΑΥΚΟΣ βορείως της Κερύνειας, το Υ/Β ΝΗΡΕΥΣ βορειοανατολικά της Κερύνειας και το Υ/Β ΠΡΩΤΕΥΣ στις προσβάσεις κόλπου Σμύρνης και Ελλησπόντου.

Ευχαριστώ πολύ

Ο Παναγιώτης Τουμάζου από το Βαρώσι ... γράφει ο Αντώνιος Γκόγκας

 

Ο Παναγιώτης Τουμάζου από το Βαρώσι, έριξε χειροβομβίδα εναντίον μηχανοκίνητης περιπόλου, από δυο μεγάλα αυτοκίνητα πλήρης στρατιωτών.

Χτύπησε στις 7:15 ώρα εσπερινήν με χειροβομβίδα, στον τεσσαρακοστό μιλιοδείκτη του δρόμου Κακοπετριάς.

Ο Παναγιώτης βλήθηκε από σφαίρα στο κεφάλι, και ο θάνατος του ήταν ακαριαίος.

Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ ΣΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΛΑΙΜΠΑΧ 29 ΜΑΡΤΙΟΥ 1821 / Αντώνιος Γκόγκας

''Κύριοι σύνεδροι, σήμερα θα σας μιλήσω όπως δεν έχω μιλήσει ποτέ. Όντως η Ευρώπη περνά μία κρίση και είναι ίσως αναγκαίο να κατασταλούν από την Ιερά Συμμαχία αρκετές από αυτές τις επαναστάσεις. Ίσως πάλι ο θεός να μας κρίνει για το αν οι κοινωνικές επαναστάσεις παίζουν ή θα παίξουν κάποιο καθοριστικό ρόλο στη ζωή μας, όμως η Ελληνική όπως την αποκαλείται επανάσταση δεν είναι επανάσταση κοινωνική, είναι εθνική, και αποτελεί μία εξέργερση ενάντια σε ένα δυνάστη όπου και εσείς ο ίδιος αποκαλέσατε ''μεγάλο'' ασθενή. Καλώ τα μέλη της Συμμαχίας να αγκαλιάσουν τους Έλληνες και να θεωρήσουν το ξεσηκωμό τους ως αρχή για την ελευθερία ενός έθνους που έχει δώσει στην ανθρωπότητα τα πάντα. Ο ξεσηκωμός των Ελλήνων είναι εθνικός ξεσηκωμός και όχι κοινωνικός για αυτό πρέπει να αντιμετωπιστεί αναλώγος'' Ι. Καποδίστριας στο συνέδριο του Λάυμπαχ

5 Απριλίου 1944 σφαγη της Κλεισουρας.

5 Απριλίου 1944 σφαγη της Κλεισουρας. 270 άτομα πέφτουν νεκρά....Την 5η Απριλίου 1944, το 7ο

Σύνταγμα της 4ης Τεθωρακισμένης Μεραρχίας των Ες- Ες Καρλ Σύμερς, με διοικητή τον Κάρλ Σίμερς , τον υπεύθυνο της σφαγής στην Ερμακιά Εορδαίας με 63 νεκρούς, στους Πύργους Εορδαίας με 368 νεκρούς, στην Υπάτη και Σπερχειάδα με 89 νεκρούς, καθώς και στο Δίστομο με 220 νεκρούς, φθάνει στην Κλεισούρα της Καστοριάς. Οι Ναζί συγκεντρώνουν τα γυναικόπαιδα και τους ηλικιωμένους στην πλατεία του χωριού, ενώ μια άλλη ομάδα στρατιωτών βάλλει με τα πολυβόλα όπλα κατά του άμαχου πληθυσμού. Έπειτα κατευθύνονται προς τα σπίτια, βάζουν φωτιά και σκοτώνουν αδιακρίτως.

«ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΚΙΜΑΣ»

  γράφει ο Αντώνιος Δ. Γκόγκας

Μια ακόμα άγνωστη ιστορία του Β παγκόσμιου πολέμου με το όνομα "Επιχείρηση Κιμάς"

Ξημερώματα,1 Μαΐου 1943, το κύμα ξέβρασε στις ακτές της Χουέλβα, στην ουδέτερη αλλά γερμανόφιλη Ισπανία, το πτώμα ενός Άγγλου αξιωματικού. Το αλεξίπτωτο που φορούσε, μαρτυρούσε ότι είχε πέσει από αεροπλάνο. Οι πρεσβείες Γερμανίας και Αγγλίας κινητοποιήθηκαν. Οι Ισπανοί παρέδωσαν το πτώμα στους Άγγλους μαζί με την ταυτότητά του: Λοχαγός Ουίλιαμ Μάρτιν με καθήκοντα ταγματάρχη, αποσπασμένος στο γενικό επιτελείο, γεννημένος στο Κάρντιφ το 1907. Οι Άγγλοι ζήτησαν να τους δοθούν και τα έγγραφα που κουβαλούσε ο νεκρός. Οι Ισπανοί καθυστερούσαν. Κάποτε, τα έδωσαν. Η αγγλική πρεσβεία έθαψε το πτώμα στη Χουέλβα κι έστειλε τα έγγραφα στο Λονδίνο. Είχαν ζωτική σημασία. Τα έγγραφα στάλθηκαν σε ένα εργαστήριο που αποφάνθηκε: Οι φάκελοι ανοίχτηκαν, τα έγγραφα φωτογραφήθηκαν και τοποθετήθηκαν πάλι στους φακέλους που σφραγίστηκαν με επιμέλεια. Οι Άγγλοι πανηγύρισαν.

Και οι Γερμανοί πανηγύρισαν. Οι Ισπανοί τους είχαν δανείσει για λίγες μέρες τους φακέλους. Έμαθαν το περιεχόμενό τους και έστειλαν τα φωτοαντίγραφα στον Χίτλερ. Ανάμεσα στα χαρτιά, υπήρχε μια κωδικοποιημένη επιστολή, γραμμένη από τον υπαρχηγό του αγγλικού επιτελείου Άρτσι Ουέι προς τον στρατηγό Χάρολντ Αλεξάντερ. Οι Γερμανοί έσπασαν τον κώδικα. Η επιστολή μιλούσε για απόβαση στη Σαρδηνία. Και τον καλούσε να κάνει ό,τι έπρεπε, ώστε οι Γερμανοί να νομίσουν πως επίκειται απόβαση στη Σικελία. Ο Χίτλερ έτριβε τα χέρια του μαθαίνοντας τα σχέδια των συμμάχων. Στις 16 Μαΐου, ο στρατάρχης Γκουντέριαν έπαιρνε εντολή να οργανώσει την άμυνα.

Στις 3 Ιουνίου 1943, η αγγλική αντικατασκοπία πληροφορούσε το επιτελείο ότι γερμανικά στρατεύματα αποσύρονταν από τη Σικελία και ενίσχυαν τις θέσεις, στη Σαρδηνία και στα Βαλκάνια. Στις 10 Ιουλίου 1943, ο Χίτλερ λίγο έλειψε να πάθει συγκοπή, όταν πληροφορήθηκε πως γινόταν απόβαση στην αποδυναμωμένη Σικελία. Οι Άγγλοι τον είχαν παραπλανήσει με την επιχείρηση «Κιμάς». Ο λοχαγός Μάρτιν ήταν «ο άνθρωπος που δεν υπήρξε ποτέ». Τον είχε κατασκευάσει η αγγλική αντικατασκοπία, χρησιμοποιώντας το πτώμα ενός αγνώστου. Το υποβρύχιο «Σέραφ» παρέλαβε τον «Μάρτιν» από το Γκρίνλοκ, ξημερώματα 17 Απριλίου, και το έριξε στη θάλασσα, ξημερώματα Πρωτομαγιάς. Από εκεί κι έπειτα, οι Άγγλοι αφέθηκαν στις ικανότητες της γερμανικής αντικατασκοπίας, να μάθει το περιεχόμενο των φακέλων.