Ελλάδα μας γλυκιά

ποίημα που τραγουδούσαμε στα σχολεία 

Ελλάδα μας γλυκιά τρισδοξασμένη που ήσουν τίποτα στη γη σαν ήλθε όμως η στιγμή, γλυκιά στιγμή πετάχτηκες ορθή * Με χρόνια με καιρούς ζωσμένη το σπαθί επρόσμενες το άγιο φως εκεί που ο σκλάβος αδελφός αδελφός σκυφτός σε πρόσμενε σκυφτός * Μα πέρα στη σκλαβιά, στο ξενικό ζυγό στενάζουν κ’ι άλλα σου παιδιά και καρτερούν ελευθεριά, ελευθεριά γλυκιά Ελλάδα μας γλυκιά

Ο χρόνος [του Δημητρίου Γκόγκα]

 

 
Ξεκινά ο χρόνος μόνος,
μια χαρά και μία πόνος.
Ο Γενάρης με φοβέρες,
γεια αλκυονίδες μέρες.
 
Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει,
καλοκαίρι θα μυρίσει.
Μα τον Μάρτη αν χιονίσει,
θα αναστηθεί η φύση
 
Και στις Εκκλησιές Απρίλη,
σβήνει ανάβει το καντήλι.
Τον Ιούνη, τον Ιούλη
άρχοντες γίνονται οι δούλοι.
 
Ο Κολιός σ΄ένα λιμάνι,
Αύγουστος είναι και χάνει.
Τον Σεπτέμβρη εχθροί και φίλοι,
ξεδιψούν μ΄ ένα σταφύλι.
 
Όχι λέμε τον Οκτώβρη.
Στρώνουμε χαλιά τον Νιόμβρη.
Ο Χειμώνας τον Δεκέμβρη,
άλλο χρόνο θα εξεύρει.