γράφει ο Δημήτριος
Γκόγκας
Ο Ιησούς Χριστός έζησε 33 χρόνια
επί της γης. Γεννήθηκε με βάση τις ιστορικές πληροφορίες το 7ή6 π.Χ ή κατά
άλλους το 0 και πέθανε επί του σταυρού, στο λόφο του Γολγοθά στις 3 Απρ του 26
ή 27 μ.Χ ή το 33 μ.Χ. Κατά την διάρκεια της τρίχρονης δράσης του στις περιοχές
της Ιουδαίας, της Συρίας, της Γαλιλαίας, της Σαμάρειας και των άλλων όμορων περιοχών,
η ριζοσπαστική για την εποχή του διδασκαλία, που επικεντρωνόταν κυρίως στην
προσφορά της Αγάπης προς τον συνάνθρωπο, αντιμετώπισε τον χλευασμό, το θυμό και
την οργή της άρχουσας τάξης των Ιουδαίων και ειδικότερα του Ιερατείου, των
Γραμματέων και των Φαρισαίων. Εκτός όμως από αυτούς υπήρχε και η τάξη των
Σαδδουκαίων αλλά και αυτή των Ζηλωτών που αντιτάσσονταν σε όσα πρέσβευε το νέο
δόγμα ιδεών πάνω στις σχέσεις των ανθρώπων αλλά και κείνων των σχέσεων με τον
Θεό.
Ο Ιησούς αποκάλεσε τον εαυτό
του Μεσσία, θεράπευε την ημέρα του Σαββάτου, συναναστρεφόταν με Τελώνες,
φοροεισπράκτορες, συγχωρούσε πόρνες, διακήρυττε την ανάσταση των νεκρών,
αναφερόταν στη δική του Ανάσταση, λειτουργούσε υπέρ των φτωχών και των
αδυνάτων, ήταν ένας πρωτοπόρος κοινωνικός διαφορετικός «επαναστάτης», ήταν ο
Υιός του Ανθρώπου, ο Υιός του Θεού, ο Μεσσίας. Επίσης ο Ιησούς Χριστός κατέκρινε δριμύτατα την
πολιτική των Ιουδαίων αρχόντων έναντι του λαού, τους οποίους κατηγορούσε για
έλλειψη ανθρωπιάς, ταπεινότητας και δικαιοσύνης. Ήταν απολύτων φυσικό, οι
Γραμματείς και οι Φαρισαίοι αλλά και όσοι θίγονταν από τη διδασκαλία του Ιησού
να αισθάνονται ότι κινδυνεύουν τα συμφέροντά τους. Και στις περιπτώσεις αυτές ο
θυμός και η οργή, δεν αργούν να γίνουν μέγιστο μίσος και να οπλίσουν το χέρι
κατά εκείνου που θεωρείται υπαίτιος. Εκτός όμως από τα εδάφια των ευαγγελίων
όπου γίνεται λόγος για τις συνωμοσιολογίες, υπάρχει διάχυτη η απειλή προς τον
Ιησού εκ μέρους των αρχόντων της Ιουδαίας.
Ο Ιησούς Χριστός μέχρι και τη
σύλληψή του στον κήπο της Γεσθημανής μετά την προδοσία του από τον Ιούδα τον
Ισκαριώτη, μαθητή του, κινδύνευσε και
άλλες φορές να συλληφθεί και να βρεθεί στο μάτι των Ιουδαίων. Αυτές τις
περιπτώσεις, τις αναζητήσαμε και τις βρήκαμε εντός των τεσσάρων (4) Ευαγγελίων
της Αγίας Γραφής. Και οι τέσσερις (4) ευαγγελιστές αναφέρονται σε απόπειρες
δολοφονίας κατά του Ιησού Χριστού και στις συνεχείς συνομωσίες για τη σύλληψη
του.
Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο:
Ø Η σφαγή των νηπίων: Αν και το γεγονός ιστορικά δεν έχει εξακριβωθεί εν
τούτοις αποτελεί την πρώτη απόπειρα δολοφονίας του Ιησού Χριστού. [Εδάφιο 2:16] «Όταν κατάλαβε ο Ηρώδης
πως οι Μάγοι τον εξαπάτησαν οργίστηκε πάρα πολύ. Έστειλε τότε στρατιώτες και
σκότωσαν στη Βηθλεέμ και στη περιοχή της όλα τα παιδιά από δύο χρονών και κάτω
σύμφωνα με το χρόνο που εξακρίβωσε από τους μάγους.» Οι λοιποί ευαγγελιστές δεν
αναφέρουν το γεγονός.
Ø Ο Ιησούς διδάσκει σε μια συναγωγή και θεραπεύει την ημέρα του Σαββάτου, ενώ
λίγο πριν οι μαθητές του, επειδή πεινούσαν έτριβαν στάχυα και έτρωγαν σιτάρι.
Οι πράξεις αυτές «σκανδάλισαν» τους Φαρισαίους οι οποίοι «… ύστερα από σύσκεψη, αποφάσισαν να τον εξοντώσουν. Ο Ιησούς όμως
το έμαθε και έφυγε από εκεί» Εδάφιο 12:14-15.
Ø Ο Ιησούς έχει μεταβεί στα Ιεροσόλυμα με τους μαθητές του για την εορτή του
Πάσχα. «Συγκεντρώθηκαν τότε οι Αρχιερείς και οι γραμματείς και οι πρεσβύτεροι
του Συνεδρίου στο παλάτι του Αρχιερέα, ο οποίος ονομαζότανε Καϊάφας κι αποφάσισαν να συλλάβουν με δόλο τον
Ιησού και να τον θανατώσουν. Όχι όμως πάνω στη γιορτή έλεγαν για να μην
ξεσηκωθεί ο λαός.» Εδάφιο: 26:3
Ø Η σύλληψη του Ιησού: Εδάφιο:
26:47-56. Λίγο πριν την καταδίκη του σε
θάνατο, ο όχλος που στάλθηκε από τους Γραμματείς και τους Φαρισαίους
συλλαμβάνει τον Ιησού στον όρος των Ελαιών (κήπο της Γεσθημανής) Αναφέρεται: «Τότε τον πλησίασαν,
συνέλαβαν τον Ιησού και τον έδεσαν.»
Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο:
Ø Ο ευαγγελιστής Μάρκος αναφέρει τη θεραπεία του ανθρώπου με το παράλυτο χέρι
την ημέρα του Σαββάτου. Στο εδάφιο
3:6 αναφέρεται ότι οι Φαρισαίοι συσκέφτηκαν με τους Ηρωδιανούς για την
εξόντωση του Ιησού. Πιο συγκεκριμένα: «Βγήκαν
έξω οι Φαρισαίοι κι αμέσως συσκέφτηκαν με τους Ηρωδιανούς και πήραν απόφαση να
τον εξοντώσουν.»
Ø Ο Ιησούς κατά την επίσκεψή του στο Ναό των Ιεροσολύμων, εξοργίζεται
αντικρίζοντας εμπόρους και αργυραμοιβούς και τους εκδιώκει, αναποδογυρίζοντας
τα τραπέζια τους. «…Όταν τα πληροφορήθηκαν αυτά οι γραμματείς, οι Φαρισαίοι και οι αρχιερείς, αναζητούσαν τρόπο να
τον εξοντώσουν. Τον φοβούνταν όμως γιατί ο λαός εντυπωσιαζόταν από τη
διδασκαλία του.» Εδάφιο: 11:15 – 19.
Ø Η σύλληψη του Ιησού:
Εδάφιο:14:43-50. Γράφει ο ευαγγελιστής
Μάρκος: «…ένα πλήθος από ανθρώπους οπλισμένους με ξίφη και ρόπαλα σταλμένους
από τους αρχιερείς, τους γραμματείς και τους πρεσβυτέρους του συνεδρίου… Αυτοί
τότε συνέλαβαν τον Ιησού και τον έδεσαν.»
Κατά Λουκάν Ευαγγέλιο:
Ø Ο Ιησούς διδάσκει στη συναγωγή της Ναζαρέτ. Πρώτο κήρυγμα. Με τη διδασκαλία
του, όσοι ήταν μέσα στην συναγωγή: «…εξοργίστηκαν
όλοι. Σηκώθηκαν τότε και έβγαλαν τον Ιησού έξω από την πόλη και τον έφεραν ως την άκρη του βουνού,
πάνω στο οποίο ήταν κτισμένη για να
τον ρίξουν στο γκρεμό. Αυτός όμως πέρασε απ΄ ανάμεσά τους και έφυγε.» Εδάφιο: 4:16-30.
Ø Ο ευαγγελιστής Λουκάς αναφέρεται στη θεραπεία του Σαββάτου ενός ανθρώπου σε
συναγωγή με παράλυτο χέρι. Το ίδιο θαύμα έχει αναφερθεί από τον ευαγγελιστή
Ματθαίο στο Εδάφιο 12:14-15. Μετά τη θεραπεία του ανθρώπου, οι Φαρισαίο «…έγιναν έξω φρενών και
συζητούσαν μεταξύ τους τι θα έπρεπε να κάνουν εναντίον του Ιησού.» Εδάφιο
6:6-11.
Ø Την εκδίωξη των εμπόρων από τον ναό, κατά την επίσκεψη του Ιησού στα
Ιεροσόλυμα λόγω του Πάσχα, την αναφέρει και ο Λουκάς. Μετά από αυτή την
ενέργεια ο Ιησούς Χριστός δίδασκε κάθε μέρα στον ναό. «…οι αρχιερείς όμως και οι
γραμματείς και οι προύχοντες του λαού, ζητούσαν ευκαιρία να τον εξοντώσουν. Δεν
εύρισκαν όμως τον τρόπο, γιατί όλος ο λαός, όταν τον άκουγε κρέμονταν από τα
χείλη του.» Εδάφιο: 19:45-48.
Ø Η σύλληψη του Ιησού:
Εδάφιο 22:47-54. Γράφεται από τον ευαγγελιστή Λουκά: «…Ενώ μιλούσε ακόμα ο
Ιησούς, φάνηκε πλήθος ανθρώπων… Αφού συνέλαβαν τον Ιησού…»
Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο:
Ø Ο Ιησούς είχε μεταβεί με τους μαθητές του στη Βηθεσδά. Ημέρα Σάββατο και
θεραπεύει έναν παράλυτο. Οι Ιουδαίοι άρχοντες βρήκαν ακόμα μια ευκαιρία να
δηλώσουν δημοσίως την αντίθεσή τους με την τακτική αυτή του Ιησού. Να θεραπεύει
το Σάββατο. «…Γι αυτόν το λόγο οι
Ιουδαίοι καταδίωξαν τον Ιησού και ζητούσαν να τον σκοτώσουν, γιατί έκανε αυτά
τα έργα το Σάββατο. Η απάντηση που τους έδινε ο Ιησούς: «Ο πατέρας μου
εξακολουθεί να εργάζεται ως τώρα γι αυτό κι εγώ εργάζομαι» εξαγρίωνε ακόμα
περισσότερο τους Ιουδαίους γι αυτό: «…επιζητούσαν
ακόμα περισσότερο να τον σκοτώσουν γιατί όχι μόνο παραβίαζε τους κανόνες για το
Σάββατο, αλλά και τον Θεό τον ονόμαζε πατέρα του, εξισώνοντας τον εαυτό του με
το Θεό» Εδάφιο 5:1-18
Ø Κατά καιρούς ο Ιησούς Χριστός ήταν ο διχασμός ανάμεσα στον λαό των
Ιουδαίων. Πολλοί υποστήριζαν ότι μπορεί να είναι όντως ο Μεσσίας που περίμεναν,
ενώ άλλοι θεωρούσαν ότι είναι ένας απλός προφήτης με θεραπευτικές ικανότητες. Κάποια
δεδομένη στιγμή, η οποία αναφέρεται στο Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο (Εδάφιο:7:25-36) Φρουροί στέλνονται για
να συλλάβουν τον Ιησού Χριστό: Ο
ευαγγελιστής Ιωάννης γράφει: « Όταν οι Φαρισαίοι άκουσαν αυτές τις διχογνωμίες του
πλήθους σχετικά μ΄ αυτόν έστειλαν αυτοί και οι αρχιερείς φρουρούς του ναού για
να τον συλλάβουν. Τότε ο Ιησούς είπε: Λίγο καιρό ακόμη θα είμαι μαζί σας…» Στο
σημείο : 7:30 είναι γραμμένο: «Επιζητούσαν
τότε να τον συλλάβουν, κανείς όμως δεν άπλωνε χέρι πάνω του...» Μια
φράση που υποδηλώνει τον φόβο των Ιουδαίων σε ανάλογη προσπάθεια, καθώς ο
Ιησούς Χριστός ήταν ιδιαίτερα αγαπητός ανάμεσα στο λαό και η σύλληψή του
σίγουρα κατά την διάρκεια διδασκαλίας την ημέρα θα προκαλούσα ποικίλες
αντιδράσεις. Οπότε περίμεναν την κατάλληλη στιγμή.
Ø Μετά την ανάσταση του Λαζάρου στη Βηθανία, το μίσος των Ιουδαίων εντάθηκε. Στο εδάφιο 11:53-57 είναι γραμμένο: «Από
εκείνη λοιπόν τη μέρα αποφάσισαν να τον θανατώσουν. Γι αυτό και ο Ιησούς δεν
κυκλοφορούσε πια ελεύθερα ανάμεσα στους Ιουδαίους, αλλά έφυγε από ‘κει …Μάλιστα
οι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι είχαν δώσει εντολές αν μάθει κανείς που είναι, να
ειδοποιήσει για να τον συλλάβουν.»
Ø Η προδοσία και η σύλληψη
του Ιησού: 18:1-12 Είναι γραμμένο: «Έρχεται λοιπόν εκεί ο Ιούδας
μερωμαίους στρατιώτες και φρουρούς του ναού που του έδωσαν οι αρχιερείς… συνέλαβαν
τότε τον Ιησού»
ΠΙΝΑΚΑΣ ΜΕ ΑΝΑΓΡΑΦΟΜΕΝΑ
ΤΑ ΕΝ ΛΟΓΩ ΕΔΑΦΙΑ ΤΩΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΩΝ ΟΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΙΣ ΣΥΝΟΜΩΣΙΕΣ ΤΩΝ
ΙΟΥΔΑΙΩΝ
|
Ευαγγέλια της Αγίας
Γραφής |
|||
|
Κατά Ματθαίον |
Κατά Μάρκον |
Κατά Λουκάν |
Κατά Ιωάννην |
|
2:16 |
3:6 |
4:16-30 |
5:1-18 |
|
12:14-15 |
11:15-19 |
6:6-11 |
7:25-36 |
|
26:3 |
14:43-50 |
19:45-48 |
11:53-57 |
|
26:47-56 |
|
22:47-54 |
18:1-12 |
Πηγή: Η Καινή Διαθήκη εκδόσεως
2003 από την Ελληνική Βιβλική Εταιρεία
