Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Άρθρα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Άρθρα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2024

Ποιος είναι ο Μετανάστης, ο Λαθρομετανάστης και ποιος ο Πρόσφυγας


 
    
 
γράφει ο Δημήτριος Γκόγκας
 
 
      Στη σημερινή εποχή που τα μεταναστευτικά κύματα των ανθρώπων γιγαντώνονται αρμόζει στον καθένα από εμάς να γνωρίζει τους όρους:  Μετανάστης, Λαθρομετανάστης, Πρόσφυγας και να μην τους συγχέει. Η λογική ότι όλοι είναι άνθρωποι, δεν μπορεί να αποτελεί άλλοθι για την ίση μεταχείριση τους από τις κρατικές υπηρεσίες. Σίγουρα και είναι ηθικό να δείχνουμε την ανθρώπινη πλευρά μας σε κάθε περίπτωση, είναι όμως απολύτως λογικό να τηρούμε τους νόμους του κράτους προκειμένου να προστατεύουμε την οντότητά του, χωρίς να εκτιθέμεθα στο διεθνές χώρο, με σεβασμό στις πιθανές συμβάσεις που έχουμε υπογράψει και πρέπει να υπακούμε.
 




Μετανάστης:

    Ο όρος μετανάστης προέρχεται από την Αρχαία Ελληνική γλώσσα: < μετά + ναίω (κατοικώ, διαμένω, βρίσκομαι)
 
    Είναι αυτός που αλλάζει τόπο κατοικίας με την συνηθέστερη αιτία την εύρεση μιας νέας εργασίας. Ο Μετανάστης εισέρχεται στο νέο τόπο που επιθυμεί να ζήσει, στην καινούργια χώρα που επέλεξε να κατοικήσει και να  εργαστεί, από τις νόμιμες πύλες εισόδου. Ως νόμιμες πύλες εισόδου σε μια χώρα, σε ένα τόπο λογίζονται τα αεροδρόμια, οι συνοριακοί σταθμοί ελέγχου, τα λιμάνια.
    Από τα βασικά χαρακτηριστικά του μετανάστη είναι η προσαρμογή στις συνήθειες, τα ήθη και τα έθιμα του τόπου που έχει επιλέξει να ζήσει και ο σεβασμός τους. Ο σεβασμός επεκτείνεται και προς το πολίτευμα, την κοινωνία αλλά και το διοικητικό σύστημα που βρίσκει στη νέα του χώρα. Παράλληλα, δηλώνει την επιθυμία του να έχει το δικαίωμα να ασπάζεται τη θρησκεία του, χωρίς να προκαλεί τις τοπικές κοινωνίες.
    Ο μετανάστης μπορεί να είναι εσωτερικός και εξωτερικός. Εσωτερικός αυτός που αλλάζει περιοχή εντός της πατρίδας του και εξωτερικός αυτός που μεταβαίνει σε άλλη χώρα.
    Συνώνυμα του Μετανάστη είναι: ο Αποδημητής, ο Μέτοικος, ο Εμιγκρές, ο Απόδημος
    Στη σημερινή εποχή η μετανάστευση εντός της ΕΕ γίνεται με απλές διαδικασίες, ενώ εκτός της με τη λήψη Βίζας ή άλλων εγγράφων που καθορίζονται από διμερείς δύο κρατών ή από σχετικές συμφωνίες συμμαχιών.
Στο λεξικό του Γεωργίου Μπαμπινιώτη διαβάζουμε πως ο Μετανάστης είναι αυτός που εγκαταλείπει με τη θέλησή του την πατρίδα του για να εγκατασταθεί επί μακρόν σε άλλη χώρα. Συνήθως η μετοίκιση αυτή γίνεται για οικονομικούς λόγους και έχει ως προοπτική την επιστροφή του στην πατρίδα του.
 
 
Λαθρομετανάστης:
 
      Η Λέξη λαθρομετανάστης είναι σύνθετη και αποτελείται από τις λέξεις :
Λάθρο + μετανάστης = Δημοτική κοινή: λαθρο- < αρχαία ελληνική λαθραῖος < λάθρα < λανθάνω (κάτι που γίνεται στα κρυφά, μη νόμιμα + μετά + ρήμα : ναίω (κατοικώ, διαμένω)
      Συμπερασματικά είναι το άτομο που έχει μετακινηθεί σε χώρα στην οποία δεν είναι νόμιμος υπήκοος, χωρίς να έχει τηρήσει τις διαδικασίες που ορίζουν οι νόμοι της χώρας υποδοχής. Ο παράτυπος και παράνομος μετανάστης. Ο όρος είναι μειωτικός
     Το 2018 η Ελλάδα με απόφαση του Αρείου Πάγου ζητούσε από τις υπηρεσίες του να μη χρησιμοποιείται ο όρος λαθρομετανάστης, αλλά οι όροι «παράτυπα εισερχόμενος στη χώρα», «πρόσφυγας», «μετανάστης», «οικονομικός μετανάστης», «αιτών άσυλο», με δικαιολογία την αποτροπή χρήσης μειωτικών για την προσωπικότητα όρων και την αποφυγή φαινομένων ξενοφοβίας και ρατσισμού:
         Έγγραφο του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κοινοποίησε η εισαγγελία Πρωτοδικών Ηρακλείου στις διευθύνσεις Εκπαίδευσης, για την απάλειψη του μειωτικού όρου «λαθρομετανάστης» από τα υπηρεσιακά έγγραφα.*
 
       Διαβάζουμε στο λεξικό του Γεωργίου Μπαμπινιώτη: Λαθρομετανάστης είναι το πρόσωπο  που μετακινείται και εγκαθίσταται σε χώρα άλλη από αυτή της καταγωγής του, χωρίς να πληροί τους απαραίτητους όρους ή χωρίς να έχει περάσει από τις νόμιμες διαδικασίες.
 
      Από τη στιγμή λοιπόν που δεν κινούνται οι νόμιμες διαδικασίες εισόδου στην χώρα, ο λαθρομετανάστης καταπατά την εδαφική ακεραιότητα της.
 
              * Η απόφαση του Αρείου Πάγου αναφέρει: Από τις διατάξεις αυτές, προκύπτει ότι θεσμοθετείται αδίκημα υπαλλακτικώς μικτό, τελούμενο με οποιονδήποτε από τους προβλεπόμενους τρόπους, από τα πρόσωπα τα οποία αποδέχονται να μεταφέρουν στην Ελλάδα αλλοδαπούς που δεν έχουν δικαίωμα να εισέλθουν στο έδαφός της, ή τους προωθούν στο εσωτερικό της χώρας, ή διευκολύνουν την μεταφορά ή την προώθησή τους, γνωρίζοντας τη αυθαίρετη είσοδο τούτων ως λαθρομεταναστών. (Απόφαση 1485 / 2010 )
 
 
Πρόσφυγας:
 
 

 
Πρόσφυγας είναι το άτομο που αναγκάζεται να φύγει από τη χώρα του επειδή κινδυνεύει η ζωή του λόγω πολέμου, εμφύλιας σύρραξης, γενοκτονίας, θρησκείας, πολιτικών πεποιθήσεων κτλ. Και θεωρείται πρόσφυγας μόνο στην πρώτη ασφαλή χώρα που μεταβαίνει, αιτώντας εφ΄ όσον το επιθυμεί και πολιτικό άσυλο.
    Η ετυμολογία της λέξης: πρόσφυγας < (ελληνιστική κοινή) πρόσφυξ < προσφεύγω < πρός + αρχαία ελληνική φεύγω
   Υπάρχουν περιπτώσεις χωρών όπως πχ η Κύπρος, που έχουμε εσωτερικούς πρόσφυγες. Δηλαδή πολίτες που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τον τόπο τους και να εγκατασταθούν σε άλλη περιοχή εντός της χώρας τους λόγω πολέμου κτλ. Τέλος υπάρχουν και οι πρόσφυγες που εγκαταλείπουν τη χώρα τους λόγω φυσικών καταστροφών.
    Στην Κύπρο βάσει του νόμου :2000 (6(I)/2000) (περί προσφύγων νόμος)
ο πρόσφυγας λογίζεται όπως τα παρακάτω άρθρα:
     3.-(1) Ως πρόσφυγας αναγνωρίζεται το πρόσωπο που, λόγω βάσιμου φόβου καταδίωξης του για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας ή ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων, είναι εκτός της χώρας της ιθαγενείας του και δεν είναι σε θέση, ή, λόγω του φόβου αυτού, δεν είναι πρόθυμο, να χρησιμοποιήσει την προστασία της χώρας αυτής, ή πρόσωπο, που δεν έχει ιθαγένεια, το οποίο, ενώ είναι εκτός της χώρας της προηγούμενης συνήθους διαμονής του ως αποτέλεσμα αυτών των καταστάσεων, δεν είναι σε θέση ή, λόγω του φόβου αυτού, δεν είναι πρόθυμο να επιστρέψει σ’ αυτή και στο οποίο δεν έχει εφαρμογή το άρθρο 5.*
        (2) Στην περίπτωση προσώπου, το οποίο έχει περισσότερες από μία ιθαγένειες, ο όρος “χώρα ιθαγένειας”, που αναφέρεται στο εδάφιο (1), σημαίνει κάθε μια από τις χώρες των οποίων έχει την ιθαγένεια, και πρόσωπο δε θεωρείται ότι δεν έχει την προστασία της χώρας της ιθαγένειας του, αν, χωρίς οποιοδήποτε βάσιμο φόβο για καταδίωξη του, δεν έχει χρησιμοποιήσει την προστασία μιας από τις χώρες, της οποίας είναι πολίτης.
 
           *(5) Αιτητής αποκλείεται από το καθεστώς του πρόσφυγα-
 
                    (α) σε περίπτωση που τυγχάνει ήδη διεθνούς προστασίας ή συνδρομής από όργανα ή οργανισμούς ή γραφεία των Ηνωμένων Εθνών άλλα από την Υπάτη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες∙ εάν η εν λόγω προστασία ή συνδρομή έχει παύσει για οποιοδήποτε λόγο, χωρίς να έχει διευθετηθεί οριστικά η κατάσταση τέτοιου προσώπου σύμφωνα με τα οικεία ψηφίσματα της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, τέτοιο πρόσωπο δικαιούται αυτοδικαίως τα ευεργετήματα του παρόντος Νόμου∙ ή
 
                  (β) σε περίπτωση που αναγνωρίζεται από τις αρμόδιες αρχές της χώρας όπου έχει μετοικήσει ως έχων τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την κατοχή της ιθαγένειας της εν λόγω χώρας ή τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις αντίστοιχα προς αυτά∙ ή
 
                  (γ) σε περίπτωση που υπάρχουν σοβαροί λόγοι ότι (καταζητείται ως δολοφόνος, πολιτικά αδικήματα, ηθικός αυτουργών ποινικών πράξεων κ.α)
 
Στο λεξικό του Γεωργίου Μπαμπινιώτη διαβάζουμε:
πρόσφυγας (ο/η) {(θηλ. γεν. πρόσφυγος) | προσφύγων} το πρόσωπο
που εξαναγκάζεται σε φυγή από τον μόνιμο τόπο εγκατάστασης του
ή την πατρίδα του, κυρ. για να αποφύγει διωγμούς από την επίσημη ε-
ξουσία: οι ~ τής Μικρασιατικής Καταστροφής | τής Κύπρου | τού Πό-
ντου || πολιτικός ~ || κύμα | συνοικισμός | στρατόπεδο προσφύγων ΦΡ.
οικονομικός πρόσφυγας βλ. λ. οικονομικός.
[ΕΤΥΜ. < μτγν. πρόσφυξ, -υγος < αρχ. προσφεύγω, πβ. κ. φυγάς - φεύ-
γω].

Πέμπτη 17 Αυγούστου 2023

Ο πόλεμος μεταξύ της Ρωσίας και της Ουκρανίας αποτελεί μία από τις τελευταίες πράξεις ενός παράλογου θεάτρου

     γράφει ο Δημήτριος Γκόγκας

   

Ο πόλεμος μεταξύ της Ρωσίας και της Ουκρανίας αποτελεί μία από τις τελευταίες πράξεις ενός παράλογου θεάτρου που έχει επιλέξει να υπηρετεί η Δύση με επικεφαλής τις ΗΠΑ και δείκτη το ΝΑΤΟ, με στόχο βέβαια την περικύκλωση της Ρωσίας και την αποδυνάμωση της. Κανείς δεν αμφιβάλλει ότι στην περίπτωση αυτού του πολέμου, πέραν των αφορμών που δόθηκαν από την πλευρά της Ουκρανίας και στη σταδιακή εξασθένιση των συμφωνιών του Μινσκ (συμφωνίες 1 και 2) οι ΗΠΑ βρήκαν πρόσφορο έδαφος με αιχμή δόρατος το ΝΑΤΟ να αναπτύξουν τα σχέδια τους στην ανατολικής Ευρώπη. Έτσι αφού ενέταξαν στις συμμαχίες τους, τα περισσότερα αποσχισθέντα κράτη της πρώην ΕΣΣΔ, τώρα επιχειρούν να ολοκληρώσουν το έργο τους ενισχύοντας τις θέσεις τους στην Ουκρανία, ενω δεν είναι μακριά και η ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. 

    Αν δούμε τον κατάλογο με τα κράτη που απαρτίζουν το ΝΑΤΟ θα διαπιστώσουμε πολύ εύκολα ότι μεταξύ άλλων βρίσκονται οι παρακάτω χώρες, όμορες με τη Ρωσία: Τουρκία, Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία, Φινλανδία, ενώ στη σκέψη είναι να εντεχθεί και η Γεωργία. Εάν δείτε τον ευρωπαικό χάρτη κρατών, δεν χρειάζετε και ιδιαίτερη σοφία προκειμένου να διακρίνουμε τον κλοιό που στήνετε γύρω από την Ρωσία. Είναι λοιπόν απολύτως φυσιολογικό (;), να αποδεχτούμε την σκληρή αντίδραση της Ρωσίας, η οποία δικαίως θεωρει πως υπάρχει ένα σχεδιο εκμηδένισής της που θα υλοποιηθεί μέσω διαφόρων ενεργειών μελλοντικά. Μία από αυτές τις ενέργειες είναι η πολεμική σύρραξη της με την Ουκρανία. 

    Μάλιστα οι δυτικοί θεωρούσαν ότι ύστερα από την τεράστια οικονομική και στρατιωτική βοήθεια που προσέφεραν στην Ουκρανία από την αρχή του πολέμου αλλά και πρωτύτερα, η Ρωσική πολεμική μηχανή θα είχε υποστεί βαρύτατες απώλειες. Κάτι τέτοιο δεν συναίβη. Μάλιστα, η πλευρά των Ρώσων, δείχνοντας ότι οι ανθρώπινες απώλειες ουδόλως αποτελούν  τροχοπέδη στην υπηρέτιση αυτού του πολέμου, συνεχίζουν να κρατούν στη κατοχή τους τις 4 μεγάλες επαρχίες- περιοχές που είχαν θέσει ως στόχο. 

   Στην τελευταία δε σκέψη (πρόταση;) αξιωματούχου του ΝΑΤΟ, ότι τελικά αυτά τα εδάφη να παραχωρηθούν στη Ρωσία με αντάλαγμα την ένταξή της στο ΝΑΤΟ η Μόσχα απάντησε ότι στη περίπτωση αυτή, η Ουκρανία θα πρέπει να εγκαταλείψει και το Κίεβο. Γίνεται λοιπόν ακτιληπτό, ότι επιμαίνοντας η κάθε πλευρα στις θέσεις της ο πόλεμος αυτός, θα συνεχιστεί επί μακρόν, και θα αποτελεί μια εξαιρετική αγορά πολεμικού υλικού για τις πολεμικές βιομηχανίες των χωρών μελών του ΝΑΤΟ και κυρίως των ΗΠΑ. Μελλοντικά και για τις κατασκευαστικές εταιρείες της Δύσης : ΕΕ-ΗΠΑ. Αλοίμονο στις μητέρες και τις γυναίκες που χάνουν παιδιά και συζύγους. 


Σάββατο 22 Ιουλίου 2023

Οι 10 πλουσιότερες χώρες της Ευρώπης με βάση το ετήσιο κατά κεφαλήν εισόδημα / γράφει ο Δημήτριος Γκόγκας


 Κοινοποιώ τις 10 πλουσιότερες χώρες της Ευρώπης με βάση το ετήσιο κατά κεφαλήν εισόδημα στο παγκόσμιο χάρτη. Όπως θα διαπιστώσετε απουσιάζουν χώρες της Νότιας Ευρώπης και μάλιστα χώρες όπως η Γαλλία, η Ιταλία αλλά και η Ισπανία. Στην δεκάδα τόσο του ΔΝΤ όσο και της Παγκόσμιας τράπεζας οι 4 πλουσιότερες χώρες της Ευρώπης είναι εκτός ΕΕ ενώ οι πλουσιότερες χώρες τηςς ΕΕ είναι οι Κάτω χώρες ( Ολλανδία και Δανία) και χώρες του Βορρά (Σουηδία, Ιρλανδία). Μην σας ξεγελά η παρουσία της Χώρας: Άγιος Μαρίνος. Είναι μια πολύ μικρή χώρα στο κέντρο της Ιταλικής Χερσονήσου. 

Οι 10 πλουσιότερες χώρες  της Ευρώπης με βάση το ετήσιο κατά κεφαλήν εισόδημα (ΔΝΤ) σε δολ.


  1. Λουξεμβούργο: 105.863 
  2. Ελβετία : 80.637 
  3. Νορβηγία: 75.389 
  4. Ισλανδία: 70.248
  5. Ιρλανδία : 68.710
  6. Δανία: 56.630
  7. Σουηδία : 52.925
  8. Ολλανδία: 48.555
  9. Άγιος Μαρίνος: 47.595
  10. Αυστρία: 47.347
στην 19η θέση η Κύπρος (25.380) και στην 23η θέση η Ελλάδα (17.980)

Οι 10 πλουσιότερες χώρες  της Ευρώπης με βάση το ετήσιο κατά κεφαλήν εισόδημα (Παγκόσμια Τράπεζα) σε δολ.


  1. Λουξεμβούργο: 104.103 
  2. Ελβετία : 80.190
  3. Νορβηγία: 75.505
  4. Ισλανδία: 70.057
  5. Ιρλανδία : 69.331
  6. Δανία: 56.308
  7. Σουηδία : 53.442
  8. Άγιος Μαρίνος: 49.664
  9. Ολλανδία: 48.223
  10. Αυστρία: 47.347
στην 18η θέση η Κύπρος (25.234) και στην 23η θάση η Ελλάδα (17.980)


Οι 10 πλουσιότερες χώρες  της Ευρώπης με βάση το ετήσιο κατά κεφαλήν εισόδημα (Ηνωμένα Έθνη) σε δολ.

  1. Μονακό: 168.004
  2. Λιχτενσταίν: 164.437
  3. Λουξεμβούργο: 101.835
  4. Ελβετία : 79.609
  5. Νορβηγία: 70.617
  6. Ιρλανδία : 64.497
  7. Ισλανδία: 60.996
  8. Δανία: 53.730
  9. Σουηδία : 50.687
  10. Άγιος Μαρίνος: 47.710
στην 22η θέση η Κύπρος (23.630) και στην 27η θάση η Ελλάδα (17.560)

πηγή: Οι αντίστοιχες ιστοσελίδες των ΔΝΤ, ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΚΑΙ ΟΗΕ

Κυριακή 16 Ιουλίου 2023

Αυτές είναι οι πιο φτωχές χώρες της Ευρώπης / Δημήτριος Γκόγκας

 



Συχνά αναρωτιόμαστε ποιες είναι οι πιο φτωχες χώρες στην περιοχή μας, στην ΕΕ ή ακόμα και στον κόσμο όλο. Ψάχνοντας λοιπόν στο διδικτυο διαπίστωσα ότι οι 5 πιο φτωχές χώρες είναι οι παρακάτω (άρθρο στη Ναυτεμπορική εφημεριδα)

α. Ουκρανία με μέσο ετήσιο εισόδημα 2.494 ευρώ
β. Μολδαβία με μέσο ετήσιο εισόδημα 2.708 ευρώ
γ. Κόσοβο με μέσο ετήσιο εισόδημα 3.700 ευρώ
δ. Αλβανία με μέσο ετήσιο εισόδημα 4.445 ευρώ
ε. Βοσνία Ερζεγοβίνη με μέσο ετήσιο εισόδημα 4.769 ευρώ

Αν βγάλετε τον μέσο όρο εισοδήματος αυτών των χωρών θα δαπιστώσετε ότι ο μέσος μηνιαίος μισθός είναι τα 302 ευρώ. Τα στοιχεία αυτά είναι σε άρθρο που δημοσιεύτηκε το 2020. Όπως καταλαβαινετε λαμβάνοντας υπόψη το πέρασμα της πανδημίας, τον πόλεμο Ρωσίας- Ουκρανίας και την οικονομκή κρίση, τα πράγματα σε αυτες τις χώρες φυσιολογικά θα έχουνε γίνει χειρότερα.

Το αξιοσημείωτο είναι πως οι 3 (Αλβανία - Κόσσοβο- Βοσνία Ερζεγοβίνη) από τις 5 χώρες ανήκουν στην Βαλκανική Χερσόνησο ενώ οι άλλες 2 (Ουκρανία - Μολδαβία) πλησίον αυτής. 

Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 2021

η βέργα της Δασκάλας, η βίτσα του Δασκάλου

 γράφει ο Δημήτριος Γκόγκας

βέργα:   1. λεπτό και ίσιο κλαδί δέντρου ή θάμνου, καθαρισμένο από τα φύλλα: ~ αμπελιού. Ένα δεμάτι βέργες. Ο δάσκαλος έπαιρνε τη ~ και μας τάραζε στο ξύλο, τη βίτσα.
              2. μακρύ και λεπτό στέλεχος από ξύλο, μέταλλο, πλαστικό: 
βίτσα η [vítsa]  : λεπτή και ευλύγιστη βέργα: Πήρε μια ~ και άρχισε να τον χτυπάει.

             [μσν. βίτσα < σλαβ. vitsa]

Η βεργα ή η βίτσα της Δασκάλας και του Δασκάλου, ήταν το μακρύ χέρι του παιδαγωγικού νόμου, του σωφρονισμού των ατάκτων, των αδιάβαστων μαθητών, των ζωηρών συμμαθητών αλλά πολλές φορές και των παιθαρχιμένων. Εξάλλου η βέργα αποτελούσε τον φόβο και τον τρόμο για όλους ανεξαιρέτως τους μαθητές των Δημοτικών σχολείων και το Δημοτικό του Στρυμονικού δεν αποτελούσε εξαίρεση. Η βέργα δεν αποτελούσε μόνο ένα πρόσθετο όπλο στα χέρια των Δασκάλων, αλλά επιτάχυνε την σκληρότητά τους και εξαντλούσε πολλές φορές μια αυνήθιστη σκληρότητα πάνω στα σώματα των μαθητών. Οι γονείς την επόχή εκείνη θεωρούσαν επιβεβλημένη αυτή τη σκληρότητα των δασκάλων και δεν αντιδρούσαν, ακόμη κι αν τραυματιζόταν το παιδί τους από το δάσκαλό του. Πολλές φορές εξάλλου είχαν ήδη δώσει εν λευκώ εξουσιοδότηση του δάσκαλου να χτυπά το παιδί τους για να συναιτιστεί . Το αγαπητό αυτό όργανο των δασκάλων, κατασκεύαζονταν από κυδωνιά, ή βατσινιά για να είναι εύκαμπτη και θραυστη. Το κτύπημά της ήταν πολύ οδυνηρό γιατί αγκάλιαζε σαν ένα μαστίγιο την πλάτη, τους μηρούς, τα χέρια. Αυτή η κατασκευή της δεν επέφερε βαρείς τραυματισμούς και το συνηθέστερο ήταν τα μεγάλα κόκκινα σημάδια πάνω στα κορμιά μας. Είχαμε φτάσει σε σημείο να φοβόμαστε την καθημερινή εικόνα του δασκάλου με την βέργα πάνω στο θρανίο παρά τους...Τούρκους. Έτσι αναγκαζόμασταν να διαβάζουμε άχρηστα πράγματα και να μαθαίνουμε πολλές φορές παπαγαλία τα μαθήματά μας. Αυτό ηρεμούσε τον δάσκαλο.....θαρρείς και ήταν το ναρκωτικό του.



Η αγριότητα της βέργας ήταν πολύ μεγάλη. Πολλές φορές οι δαρμένοι μαθητές, ουρούσαν επάνω τους, έκλαιγαν, φωνάζανε ότι δεν θα το ξανακάνουν (να πάνε αδιάβαστοι, ή να κάνουν αταξίες) ενώ οι υπόλοιποι παρακολουθούσαμε απαθείς (με τα χέρια σταυρωμένα πάνω στο ξύλινο θρανίο) χωρίς ποτέ να μπορούμε να αντιδράσουμε.....Κολαστήριο και μεσαίωνας. Ευτυχώς έγκαιρα κάποιο κατάλαβαν ότι αυτή η μέθοδος σωφρονισμού δεν ήταν και η κατάλληλη και απομάκρυναν την βέργα από την έδρα. Φυσικά η ρήση " το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο" δεν αναφέρετε σε αυτές τις καταστάσεις.



Μερικοί δάσκαλοι, όταν η βέργα για κάποιους λόγους έσπαγε ή χανότανε, χρησιμοποιούσαν ως σωφρονιστικό μέσο το χάρακα για να κτυπούν τις ανοικτές μαθητικές παλάμες. Αλλοι τραβούσαν τα αυτιά και μπάτσιζαν τα μάγουλα. Πολύ λίγοι έβαζαν τα παιδιά να περπατούν με τα γόνατα πάνω στα χαλίκια. Τακτικά έπεφταν και ορισμένες κλωτσιές.Ορισμένοι μαζί με το τράβηγμα των αυτιών, χτυπούσαν και το κεφάλι στον τοίχο.  Θυμάμε πολύ καλά την κυρία Ασημίνα Λάγκα, μια εξαίρετη δασκάλα, που την είχα στο Δημοτικό άπό την πρώτη και μέχρι την τρίτη τάξη, αλλά θεωρούσε την βέργα ως το έσχατο μέσο επιβολής της πειθαρχίας μέσα στην αίθουσα. 'Έκανε και συλλογή από βέργες που της έφερναν οι μαθητές όταν οι πατεράδες τους πήγαιναν στο Τσάλτεπε ή το Σιβρί για ξυλεία. Και φυσικά αυτοί που τις έφεραν τις δοκίμαζαν πρώτοι (Διαστροφή; , Συνήθεια;) Φυσικά δεν ισχύει αυτό που ακούγεται πολλές φορές.....τι έγινε πάθαμε τίποτα που φαγαμε ξύλο.....τελικά πάθαμε, ακόμα το κρατάμε μέσα μας...



Ελάχιστοι δάσκαλοι χρησιμοποιούσαν την καλή πλευρά του χαρακτήρα τους για να μεταδώσουν γνώσεις. Δεν θα ξεχάσω ποτέ κάποιον νεαρό δάσκαλο από το Δημιτρίτσι στην Πέμπτη Τάξη. Καθόμασταν στο ίδιο θρανίο με τον αξέχαστο συμμαθητή Ιωάννη Στρουμπίνη (νομίζω τώρα ότι είναι πνευματικός στο Άγιο όρος ) και όταν λέγαμε καλό μάθημα μας έδινε σοκολατάκια, όπως και σε αυτούς που δεν έλεγαν. Γλυκειά μάθηση.