Άξιζε να υπάρξουμε για να συναντηθούμε - Γιάννης Μαρκόπουλος

ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ (...δεν έφτασε στην Κύπρο) του Δημητρίου Γκόγκα

 

 

Στης Αγίας Γραφής,  
φυλλομετρώντας με δισταγμό, το τέλος της άνοιξης
ο Απρίλης τελειώνει στο σίγμα.  
Μένουν αλύτρωτα τα τελευταία γράμματα της φωνής σου Κύριε.  
«Τετέλεσται, Θεέ μου»
Φως
«στα Χέρια σου παραδίνω το πνεύμα μου
πατέρα γιατί με εγκατέλειψες».  
Καθώς η δικαιοσύνη συλλαβίστηκε τεμαχισμένη
από τους Γραμματείς
και οι Φαρισαίοι ζωγράφιζαν την αλήθεια
πάνω στην ακούνητη ταφόπλακα
το περιστέρι της βάπτισης, ελευθέρωνε το πνεύμα και το σώμα.
Πως άντεξε το μαύρο πέπλο, ερώτημα.
Πως βάθυνε στη λύπη το φεγγάρι Σου
και η σεμνή ματιά σου πρόδωσε την πρόθεση στων ελαιών το χώμα.
 
Το σκιερό παραπέτασμα σκίστηκε.  
Ακούστηκε το σύρσιμο του στο πάτωμα του ιερού.
Κι ήταν το πουκάμισό Σου ανελεύθερο
κυμάτιζε μια παντιέρα στους αιθέρες,
μια σημαία πατρίδα θλιμμένη
μικρή πεταλούδα πάνω στα αδρόσιστα νεκρολούλουδα του κάμπου.
Όμοια νεκροπομπή στης Μεσαριάς τα σιταρένια μονοπάτια.
 
Ποιος θα διώξει κείνες τις μακριές σκιές από τα πεταμένα γράμματα;
Τις αγηρτείες των σοφιστών στους τοίχους
και μακρόσυρτες φωνές των Ιουδαίων;
Εντός τους πλαντάζουν τα ουαί και τα αλίμονο.
Και να σου κακοτεχνίες στα σώματα των ανθρώπων
που ονομάστηκαν έργα τέχνης στο έλεος των Σοδόμων.
Σόδομα στη Μακρόνησο, Γόμορα στο νησί του Πάσχα.
Πες μου ποιος θα σκαλίσει το σαρκίο σου
πάνω στο σκληρόπετσο ξύλο της πατριδοκαπηλίας;
 
Είχαμε μια ελπίδα
μα η ελπίδα πέθαινε.  
Γεννήθηκε μια νέα;
Άγνωστο!
Δροσίσου από τη χούφτα μας, αποταμιεύσαμε νερό για σένα.
Γεύσου την αθανασία της ψυχής μας, καθώς και συ αθάνατος.
Και ως την σέρνεις, τη ποδοπατείς, την ανυψώνεις πότε - πότε
από γενιά σε γενιά ένα κορμί, το κορμί μας κορμί σου,
κι ο κόσμος και η αιωνιότητα ένα κορμί το ίδιο.

Οι Προεδρικές Εκλογές στην Κύπρο και οι 9 υποψήφιοι

 γράφει ο Δημήτριος Γκόγκας

       

5 και 12 Φεβ 2023 θα διεξαχθούν οι εκλογές για την ανάδειξη του νέου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας. Μας απομένουν 7 μήνες και ήδη οι υποψήφιοι πυκνώνουν τις συναντήσεις με τα διάφορα κόμματα προσπαθώντας να αντλήσουν όσο το δυνατόν περισσότερα οφέλη με την υπόσχεση ότι θα τους υποστηρίξουν. Αυτές οι εκλογές γίνονται σε ένα περίεργο για την Κύπρο περιβάλλον.

• η Τουρκία βρίσκεται σε ένα μεθύσι, απειλώντας δεξιά και αριστερά θεούς και δαίμονες, θέτοντας σε αμφισβήτηση το καθεστώς του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου.
• Η Τουρκία και ο ηγέτης των Τ/Κ μιλούν πλέον ανοικτά για την λύση των δύο οντοτήτων στο Νησί, των δύο Κρατών και δεν δέχονται άλλου είδους συζητήσεις
• Η Τουρκία καταθέτει τετελεσμένα γεγονότα στο τραπέζι όσον αφορά στο Βαρώσι και στη περίκλειστη πόλη της Αμμοχώστου.
• Τρεις από τους υποψηφίους υπήρξαν ουσιαστικά συνεργάτες και συνοδοιπόροι, ενώ ένας εξ αυτών υπήρξε στην διαπραγματευτική ομάδα του Προέδρου της Δημοκρατίας για την επίλυση του Κυπριακού προβλήματος 
• Η τελευταία έκθεση του ΟΗΕ κρατά όχι μόνο ίσες αποστάσεις από τις δύο κοινότητες αλλά ρίχνει πλέον ανοικτά και ευθύνες για το αδιέξοδο στην Ε/Κ πλευρά.

 

Ποιοι όμως είναι οι υποψήφιοι του Προεδρικού Θρόνου και τι ξέρουμε σε γενικές γραμμές για αυτούς;

 

·        Αβέρωφ Νεοφύτου: Γεννήθηκε στην Αργάκα Πάφου το 1961 (62 ετών). Είναι πρόεδρος του ΔΗΣΥ από τον Μάιο του 2013. Σπούδασε Οικονομικά και Λογιστική και με την πολιτική ασχολείται από τα νεανικά του χρόνια. Το 1991 εξελέγη Δήμαρχος της Πόλης Χρυσοχούς.

·        Νίκος Χρυστοδουλίδης: Γεννήθηκε στη Γεροσκήπου το 1973 (50 ετών).Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες, Οικονομικά, Βυζαντινές και Νεοελληνικές σπουδές. Η πολιτική του δράση ξεκινά ουσιαστικά το 1999, όταν διορίσθηκε μέλος της Διπλωματικής Υπηρεσίας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Διετέλεσε υπουργός Εξωτερικών και κυβερνητικός εκπρόσωπος της Κύπρου.

·        Μαυρογιάννης Ανδρέας: Γεννήθηκε στον Αγρό το 1956 (67 ετών) Σπούδασε Νομικά και Διεθνές Δίκαιο.  Διετέλεσε πρέσβης της Κύπρου στον ΟΗΕ, στην ΕΕ, στην Ιρλανδία και στη Γαλλία καθώς και Υφυπουργός Προεδρίας για ευρωπαϊκά θέματα. Εντάχθηκε στη διπλωματική υπηρεσίας της Κυπριακής Δημοκρατίας το 1987. Διετέλεσε διευθυντής του γραφείου τριών διαδοχικών Υπουργών Εξωτερικών (1995-97, 2002-2003)

·        Αχιλλέας Δημητριάδης: Ο Αχιλλέας Δημητριάδης γεννήθηκε το 1961 στη Λευκωσία.(62 ετών). Σπούδασε Νομικά και Διεθνές Δίκαιο. Από το 2015-2022 διετέλεσε Πρόεδρος της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Δικηγορικού Συλλόγου Κύπρου

·        Γεώργιος Κολοκασίδης: Γεννήθηκε στη Λευκωσία στις 11 Αυγούστου 1960 (61 ετών). Σπούδασε Νομικά και Οικονομικά. Ο Γιώργος Κολοκασίδης υπήρξε μέλος του ΔΗΚΟ και υπηρέτησε από τη θέση του Αναπληρωτή Προέδρου του Κόμματος και υπηρξε μέλος του Εθνικού Συμβουλίου από το 2007 -2011.

·        Χρίστος Χρίστου: Γεννήθηκε το 1980 στ Πολιτικό Λευκωσίας (42 ετών) Είναι πρόεδρος του ΕΛΑΜ από το 2008. Απέκτησε πτυχίο ραδιολογίας-ακτινολογίας στο Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Αθηνών. Είναι μέλος διαφόρων επιτροπών της βουλής. Στις προεδρικές εκλογές του 2018 ήταν υποψήφιος πρόεδρος καταλαμβάνοντας ποσοστό 5,65%

·        Κωνσταντίνος Χριστοφίδης: Γεννήθηκε στη Λάπηθο το 1959 (64 ετών) Είναι ιδρυτής του κινήματος "Νέο Κύμα"  είναι Καθηγητής Φυσικής του Πανεπιστημίου Κύπρου στο οποίο έχει διατελέσει και πρύτανης. Πλούσια η Πανεπιστημιακή του δράση.

·        Μάριος Ηλιάδης: Γεννήθηκε στη Λεμεσό το 1944. (77 ετών). Σπούδασε Νομικά. Στις 9 Μαρτίου 1978 διορίστηκε Υπουργός Συγκοινωνιών και Έργων στην Κυβέρνηση Σπύρου Κυπριανού 1978, θέση στην οποία παρέμεινε έως τις 9 Σεπτεμβρίου 1980.

·        Χριστόδουλος Πρωτόπαπας: Γεννήθηκε στη Λεμεσό το 1961 (62 ετών)  Διευθύνων Σύμβουλος της Hellas Sat και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Cyprus Marine & Maritime Institute. Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Ε.Μ.Π.

 

Στοιχεία που θα πρέπει να προσέξουμε:

 

·        Δύο (2) από τους εννέα (9) υποψηφίους είναι αρχηγοί κομμάτων

·        Ο μέσος όρος ηλικίας τους είναι τα 60 χρόνια

·        Όλοι τους έχουν σπουδάσει: οικονομικά, νομικά, πολιτικές επιστήμες κτλ

·        Ένας εξ αυτών έχει πάρει μέρος ξανά σε προεδρικές εκλογές

·        Οι 6 από τους 9 έχουν ή είχαν πολιτική δράση

·        Στις δημοσκοπήσεις φαίνεται κάτι εξωφρενικό: υποψήφιος πρόεδρος λαμβάνει 0%. Δεν τον ψηφίζει ούτε ο τόπος του δηλαδή!

·        Υποψήφιος πρόεδρος κόμματος δεν λαμβάνει στις δημοσκοπήσεις ούτε το ποσοστό που έλαβε το κόμμα του στις βουλευτικές εκλογές!

.         Δεν γνωρίζουμε τις πραγματικές συγκεκριμένες απόψεις επί οικονομικών, κοινωνικών, πολιτικών ζητημάτων κανενός 

 Όπως μπορείτε να καταλάβετε έχουμε 9 υποψηφίου, καθ΄ όλα μορφωμένους και επιφανή μέλη της Κυπριακής Κοινωνίας. Εάν εξαιρέσει κανείς τους ελάχιστους θα διαπιστώσει ότι στο σύνολό τους έχουν πείρα της Πολιτικής Ζωής και της Κυπριακής Πραγματικότητας. Το θέμα είναι εάν έχουν και τη δύναμη να γίνουν πρόεδροι της Κυπριακής Δημοκρατίας και να αναλάβουν τις βαρύτατες ευθύνες της θέσης.

Οι εκλογές αυτές είναι περίεργες καθώς σχεδόν όλοι τους κατεβαίνουν με τη σφραγίδα του ανεξάρτητου υποψηφίου κάτι που στην Μεγαλόνησο, δεν βρίσκει πρόσφορο έδαφος ευδοκίμησης μιας τέτοιας επιλογής. 

      Βέβαια η υποψηφιότητα του κ Χριστοδουλίδη που αυτή τη στιγμή θριαμβεύει στις δημοσκοπήσεις, είναι μία ιδιαίτερη περίπτωση. Προέρχεται από τις τάξεις του ΔΗΣΥ και έχει ένα προφίλ, κυρίαρχο τεχνοκρατικό. Εκπροσωπεί σίγουρα τις νέες γενιές και σίγουρα είναι αυτό το στοιχείο που ενισχύει την υποψηφιότητά του. Αποστασιοποιήθηκε  από τις θέσεις του ΔΗΣΥ σε τέτοια σημεία ώστε να προβάλλει μια εφικτή και πραγματοποιήσιμη πολιτική. Πολλοί του καταλογίσουν αοριστίες και γενικότητες αλλά υπάρχει χρόνος μέχρι τότε να γίνει πιο συγκεκριμένος.

      Ο κος Αβέρωφ Νεοφύτου βλέπει την κούρσα να χάνεται. Κι προσωπικά, παρά το γεγονός ότι είμαι αντίθετος σε πολλές θέσεις του, θεωρώ ότι χρειαζόταν περισσότερη στήριξη από το ίδιο το Κόμμα. Δεν μπορεί ο επίσημος υποψήφιος του Κόμματος να παρουσιάζει ποσοστά τέτοια που αποδεικνύουν ότι το κόμμα τον αγνοεί και στρέφεται υπέρ άλλου υποψηφίου.

     Ο Κος Μαυρογιάννης με την υποστήριξη του ΑΚΕΛ κινείται σε στιβαρές βάσεις κάτι που σύμφωνα με την τελευταία δημοσκόπηση θα τον φέρει στον δεύτερο γύρο των εκλογών. Πρέπει όμως να υπερνικήσει πολλές καταστάσεις και εμπόδια και κυρίως να πείσει τους αριστερούς ψηφοφόρους ότι είναι ο άξιος εκπρόσωπός τους. Από εκεί και πέρα θα είναι σίγουρα εφικτή μία εξαιρετική παρουσία στις εκλογές, εάν μάλιστα κατορθώσει και αποσπάσει ψήφους από άλλα κόμματα, καταθέτοντας την εμπειρία του και την υψηλή προσωπικότητά του.

    Οι εκλογές στρέφονται γύρω από αυτά τα τρία πρόσωπα και είναι λάθος. Τα ΜΜΕ της Κύπρου προβάλλουν μία αναμέτρηση τριών προσώπων και όχι εννέα. Αν παρατηρήσουμε θα δούμε ότι όλοι τους έχουν τα «τυπικά» προσόντα να αναλάβουν τη θέση του προέδρου. Όμως οι δηλώσεις τους αποδεικνύουν ότι αυτά τα προσόντα δεν είναι αρκετά. Στη διεθνή πολιτική σκηνή, εφ΄ όσον η μικρή Κύπρος θέλει να παίξει ένα σόλο, να ακουστεί η φωνή της και να δρομολογηθεί επιτέλους μια εφικτή λύση, απαιτείται πρόσωπο με σταθερή πολιτική πορεία, ευθύ λόγο και κυρίως με εγνωσμένη επιρροή. Δεν ξέρω εάν κάποιος από τους τρεις διακρίνεται για τα παραπάνω, ή σε ποιους από τους υπόλοιπους μπορούμε να εντοπίσουμε αυτά τα στοιχεία. Φυσικά και δεν μπορεί να υποβαθμιστεί κανένας.

       Το μεγάλο πρόβλημα της μικρής Κυπριακής Δημοκρατίας είναι ότι σχεδόν όλοι γνωριζόμαστε. Δεν μπορεί να κρυφτεί κανείς. Αν λειτουργούσαν και οι θεσμοί όπως προβλέπουν οι νόμοι, κανείς δεν θα τολμούσε να πει: ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΚΥΠΡΟΣ. Οι υποψήφιοι θα πρέπει να επιλέξουν τη διαύγεια, τη καθαρότητα και την ειλικρίνεια. Οι πολίτες δεν είναι αμαθείς. Ανεκπαίδευτοι πολιτικά πιθανόν. Έχουν όμως το αισθητήριο εντοπισμού της πολιτικής απάτης, του ψεύτικου λόγου. Δεν χρειάζεται πλέον άλλα να λένε και άλλα να κάνουν. Είναι ανάγκη να χτιστεί ένα κοινωνικό – πολιτικό συμβόλαιο μεταξύ πολιτικών και λαού, μεταξύ κράτους και πολιτών. Και μόνο  εάν υπάρξει υπέρβαση προσωπικών σκοπιμοτήτων, εξυπηρέτηση συμφερόντων και αποφυγή της διαπλοκής, με πολιτικές που θα γεννούν υπεύθυνους πολίτες και θα στέκονται δίπλα τους αληθινά και όχι ψεύτικα, μπορεί να ανακτηθεί η χαμένη εμπιστοσύνη.

Αλλιώς θα είναι ακόμα μια εκλογική αναμέτρηση όπου θα αναφωνούμε: «…άντε να περάσουμε!»

Δείπνο με ένα νέο άγνωστο στρατιώτη του Δημητρίου Γκόγκα

 

Λεωνίδας Μπαλάφας - Θέλω να χτίσω ένα σπιτάκι (Official Video)

Το τσαγκαράδικο του Κύρ Απόστολου (Γκόγκα)

 

Τον θείο μου τον Αποστόλη, τον θυμάμαι αμυδρά πλέον. Φταίει ο χρόνος; Μας άφησε χτυπημένος από την κακή ασθένεια και εγώ δεν πρόκαμα να τον δώ. Πάντα όμως έρχονται στο νου, τα αστεία του, τα παιχνίδια του και κείνα τα τραγούδια που έλεγε, "του αρχοντο- γιός παντρεύεται και παίρνει προσφυγούλα" και μας κρατούσε συντροφιά με την όμορφη φωνή του. Ήταν αγρότης αλλά για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα έκανε και τον τσαγκάρη. Όχι από χόμπυ, αλλά γιατί είχε σπουδάσει την τέχνη, σε μια σχολή στις Σέρρες, κάποια στιγμή μου είχε αναφέρει για την βασιλική σχολή των τσαγκάρηδων, εννοώντας βέβαια κάποια τεχνική σχολή όπου μάθαιναν όσα παιδιά θέλανε τέχνες και ...γράμματα.

Ο θείος μου ο Τόλης, έτσι τον φωνάζαμε ίσως ήταν ο μοναδικός τσαγκάρης, όχι μόνο του χωριού αλλά και της περιοχής. Το τσαγκαράδικό του, ήταν ένας μικρός χώρος, στην είσοδο κάποιας αποθήκης, στον δρόμο, μετά την ανηφόρα που οδηγούσε στα σπίτι του, απέναντι από το σπίτι του Ιωάννη Γκόγκα (Ο οποίος απεβίωσε μέσα στο 2013)όπου σήμερα στεγάζεται το μαρμαράδικο του γιου του Κωνσταντίνου Γκόγκα. Για τις κρύες ημέρες του χειμώνα πάντα υπήρχε μια ξυλόσομπα, που το καλοκαίρι μετατρεπότανε σε πάγκο για τα παπούτσια. Ένα μικρό τραπεζάκι, ο πάγκος, μια ξύλινη καρέκλα και δεκάδες εργαλεία. Μικρές και μεγάλες βελόνες, τρυπυτήρια, σακοράφες, σουβλιά, καλαπόδια, καρφιά,  φαλτσέτα, σφυράκια, η κλωστή (τζίβα), η τάβλα, Σόλες, τακούνια, δέρμα, φόντια, πέταλα, μπογιές, κόλλα, ψαρόκολλα, πινέλο, γυαλόχαρτο το οποίο χρειάζεται για να μην μείνουν ατέλειες, το γυαλιστικό, το λάδι και τέλος οι λίμες και οι τανάλιες. Και βέβαια η βενζινόκολα με την υπέροχη μυρωδιά της.

Παρ΄ όλο που ήξερε,  δεν τον θυμάμαι να κατασκευάζει παπούτσια. Είχε όλα τα απαραίτητα σύνεργα και καλούπια. Ποιος να τα αγοράσει έλεγε. Όμως ήταν πολύς καλός στην δουλειά του. Μόνος του πήγαινε στις Σέρρες και αγόραζε τα σύνεργα και τα παρελκόμενα που ήθελε. Άστεία ήταν η προσπάθεια να ξεκολλήσει την βενζινόκολα από τα χέρια του, κάτι που μας άρεσε και εμάς, για τον λόγο αυτό πηγαίναμε και αλλείφαμε τα χέρια μας με την κόλλα αυτή, την αφήναμε να ξεραθεί και μετά πασχίζαμε να απαλλαγούμε. Φυσικά ακούγαμε και τις φωνές του.

Στο μικρό μαγαζάκι, αποθήκη, δεν ήθελε βοήθεια. Αν χρειαζότανε κάτι, τον βοηθούσανε τα παιδιά του και κυρίως ο Ιωάννης, ο μεγάλος του γιός.

Από που όμως βγαίνει το τσαγκάρης; Ανοίγοντας ένα λεξικό θα δούμε το μεσαιωνικό λήμμα τσαγγάρις, που προέρχεται και αυτό από το τσάγκα που ήταν ένα είδος μαλακού παπουτσιού. Ο θείος μου ο Τόλης το έφερε με υπερηφάνεια που ήτανε τσαγκάρης. Έβγαζε ένα καλό μεροκάματο, αλλά δεν έφτανε για την οικογένεια οπότε και στράφηκε στην γεωργία. Η φήμη του σαν καλός τεχνίτης είχε διαδοθεί στην περιοχή και δεχότανε πελάτες από το Ζευγολατειό, το Καλόκαστρο, την Τριάδα και τον Χείμαρο. Την δεκαετία του 1990, δυστηχώς δεν είχε κουράγιο, να συνεχίσει την δουλειά του. Η μαζική παραγωγή και το μικρό κόστος των νέων παπουτσιών στην αγορά μείωσαν και την δουλειά του. Μοιραία ήρθε το τέλος. Σήμερα ως χώρος υπάρχει αλλά είναι άγνωστο εάν είναι ακόμα στην θέση τους τα σύνεργα και κείνη η βενζινόκολα που ακόμα την μυρίζω!