Δημήτριος Γκόγκας (βιογραφικό σημείωμα)

Ο Δημήτριος Γκόγκας γεννήθηκε το 1964 στο Στρυμονικό Σερρών. Σπούδασε στην Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών στα Τρίκαλα. Ασχολείται με την ποίηση. Συνεργάστηκε στην έκδοση του Βιβλίου «Το χθες της Ξάνθης σαν σήμερα» από τον Δήμο της Ξάνθης το 1998, με ευθύνη κυρίως της συλλογής και αρχειοθέτησης του υλικού. Ποιήματά του έχουν βραβευτεί σε Παγκόσμιους και Πανελλήνιους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς ενώ έχουν αναρτηθεί σε σελίδες του διαδικτύου και λογοτεχνικά περιοδικά. Είναι μέλος του Πολιτιστικού συλλόγου: Φίλοι της Λογοτεχνίας και του Πολιτισμού Λάρνακας και της Ένωσης Λογοτεχνών Κύπρου. 

Επιμελείται δύο σημαντικούς ποιητικούς διαδικτυακούς τόπους:

α. Οι Ποιητές που αγάπησα και άλλες μικρές και μεγάλες ιστορίες λόγου

β. Κυπρίων Ποίηση και άλλες μικρές και μεγάλες ιστορίες λόγου

Έχει εκδώσει τις παρακάτω ποιητικές συλλογές

α. «Ωράρια Επιστροφών» (ISBN: 978-618-82188-6-4) / 2015 (Εκδόσεις ΔΙΑΝΥΣΜΑ)

α. «Κάμπος μιας νιότης» (ISBN 978-9925-7392-2-6) / 2019 (e-book)

β. «Ξέρω ένα τόπο» (ISBN 978-9925-7392-1-9) / 2018(e-book)

γ. «Ένα τετράδιο για το Στρυμονικό» (ISBN 978-9925-7392-4-0) / 2018(e-book)

δ. «16 αριθμοί και 24 γράμματα» (ISBN 978-9925-7392-6-40) / 2019 (e-book)

ε. «Θάνατος είναι ότι δεν έδωσες ενώ μπορούσες» (ISBN 978-9925-7392-0-2)/2020

στ. «ΑΝΑΣΕΣ από την Καμπούλ» (ISBN: 978-9925-7392-9-5 )/ 2020

Πεζά:

Πτώσεις Ανθρώπων (συλλογή Διηγημάτων 

Συμμετοχές σε συλλογικά έργα:

α. Ομαδικές Ποιητικές Συλλογές των Εκδόσεων ΔΙΑΝΥΣΜΑ, κατά τα έτη 2014, 2015,2016, 2017

β. Ταξίδια Πολύτιμα του νου μαζί με τους Ποιητές: Σκουλίκα - Βέλλου Σοφία, Βλαχιώτης Αλέξανδρος  Δρατσέλος Ευριπίδης (ISBN: 978-960-604-050-4) / 2016

γ. Ανθολόγιο Ποίησης των Εκδόσεων ΟΣΤΡΙΑ 2017

δ. Απανθίσματα (ISBN: 978-618-81297-3-3) μαζί με τις Ποιήτριες: Ρούλα Τριανταφύλλου και Χριστίνα Γαλιάνδρα - strada. (Εκδόσεις ΔΙΑΝΥΣΜΑ) / 2018

ε. Από Καρδιάς: Εκδόσεις Προφήτισσα / 2015

Επιμέλειες- Δημιουργίες συλλογικών έργων (e-book)

α. «Περί ποιήσεως»

https://issuu.com/dimitriosgogas/docs/__________________________1

β. «Ο χρόνος και ο λόγος»

 https://issuu.com/dimitriosgogas299194/docs/____________________

γ. «199 Χρόνια Ελεύθερης Ζωής +1»

http://dimitriosgogas.blogspot.com/2020/03/199-1-1821.html

δ. «Θεμέλιοι Λίθοι»

http://dimitriosgogas.blogspot.com/2020/08/62-isbn-978-9925-7723-0-8.html

και

http://dimitriosgogas.blogspot.com/2020/08/62-isbn-978-9925-7723-0-8_16.html

Παρουσιάσεις Έργων

Το 2017, έγραψε τα κείμενα της μουσικής παράστασης: «Αυλαία Πάμε» και την παρουσίασε στο Δημοτικό θέατρο Λάρνακας

Το 2018, παρουσίασε το βιβλίο «ΤΟ  ΨΩΜΙ» του Χρίστου Τσιαήλη 

και την Ποιητική Συλλογή της Εύας Γεωργίου : «ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗ ΣΙΩΠΗ»

To 2019, παρουσίασε το βιβλίο της Μαρίας Γεωργίου : «Σπασμένο Ακορντεόν»

Σμύρνη, πόλη μου Αγαπημένη *… του Δημητρίου Γκόγκα

 

 

«Συνωστίζονταν;»
«Συνωστίζονταν» αδελφές μου;
Αμαρτία εκ θεού.
Με το σχολικό βιβλίο να κραδαίνει στο δεξί μου χέρι,
έτρεχα να τους προλάβω τη λάθος ανάγνωση.
Δεν ήμουν εγώ, παρά ένας ασύνορος άνδρας χωρίς πλούτη,
χωρίς τη πόλη μου, όπως όλοι εκείνοι που δεν πίστεψαν στο χαμό της.
Η πίστη φορές λαθεύει!
 
Ήμουν τριών ετών, τώρα υπερήλικας.
Κάποτε – κάποτε το προτιμώ να σβήνω τρία κεριά στη γενέθλια μέρα,
γιατί τότε τελείωσε η ζωή μου.
Πονούσα, σα με κρατούσε η μάνα μου το χέρι.  
 
Σμύρνη πόλη μου αγαπημένη, κόρη του σιωπηλού γιαλού,
που τ΄ όνομά σου σημαίνει θλίψη.
Τι παράξενη φασαρία είναι αυτή;
Οχλαγωγία από την Αγία Φωτεινή που στενάζει, ως τον Μπουρνόβα.
Φωνάζουν αλλόφρονες οι Αρμένιοι, ουρλιάζουνε οι προδομένοι Έλληνες
καθώς ανοίγουνε οι κερκόπορτες στους δρόμους.
Ρακένδυτοι στρατιώτες χάνονται μέσα στο φως τους.
 
Βιαστικοί που είναι οι ανθρώποι, καλή μου μάνα.
Πως τρέχουν ασύντακτοι, τρομαγμένοι.
Οι ώρες βιάζονται και κείνες να τελειώσουν τη μέρα.
Συνθλίβεται το στήθος της από τους κτύπους των γροθιών.
Τρέχουνε μάνα –τρέχουνε- να ξεφύγουν
από τη σκιές των μαύρων σύννεφων που στραγγίζουνε οι Τσέτες
Δες τους, ορμούν με το μίσος και τη καταχνιά στα μάτια τους,
παραμονεύουν στις γωνιές με το χαλάζι στα χέρια,
και το σουγιά στο ζωνάρι.
Τα άλογα ποδοπατούν την αιμόφυρτη ειρήνη,
χλιμιντρίζοντας τη πανούργα ωραιοπαθή Πανδώρα.
 
Πως μικραίνει μάνα έτσι ο ουρανός;
Πως μακραίνουν πατέρα έτσι οι δρόμοι;
Χάνεται ο κόσμος μας, μια θάλασσα αλμυρή μας πνίγει.
Σπαραγμός.
Ο θάνατος ολοένα και πλησιάζει,
με την αιμάτινη ρομφαία να κυματίζει στην προβλήτα.
Να προλάβουμε;
Θα προκάμουμε;
 
Μας κυνηγά ένας καπνός και μια φωτιά στα στήθια.
Πέφτουν βαριές οι σκεπές και χτίζουν μαύρους τους τάφους μας
αναποδογυρίζουν τα όνειρα
και ένας δροσερός αγέρας παράταιρος μέσα στο Σεπτέμβρη τα παρασέρνει
μέσα σε μπόγους μια ζωή,
[χωρά η ζωή σε μπόγους;]
στα ορθάνοιχτα μάτια των παιδιών,
στο κλάμα των ανήμπορων γερόντων.
Σβήνω μαζί με τα κάρβουνα, σβήνω ζωή μαζί σου.
Σπονδή με το κρασί του Φθινοπώρου.
 
Ο αγέρας λιγοστός κυκλοφορούσε ελεύθερος ανάμεσά μας
ώσπου κουράστηκε και αυτός,
έπεσε βαρύς στα τσιμεντένια κεφαλόσκαλα,
βαριανάσαινε, μαζί με τις κοπελιές που πνίγονταν στα δάκρυά τους.
Οι βιαστές γδύνανε τη παρθενιά τους.
 
Και ο δίκαιος χρόνος ας γράψει πως δεν οδεύαμε σε ταξίδι αναψυχής,
δεν είχαμε εισιτήρια α΄ θέσης, παρ εκτός κάτι διαρκείας για τις ψυχές μας.
Κι αυτή η απέραντη γελαστή και μυριστικά ευωδιαστή πόλη μου,
δεν έχει θέση στη καρδιά τους, δεν έχει θέση στην ιστορία των απολίτιστων.
 
Αυτά να πείτε και να γράψετε για τους ανθρώπους.

*Το ποίημά : Σμύρνη πόλη μου αγαπημένη, έλαβε Τιμητική διάκριση στον Η' Ποιητικό Διαγωνισμό της Εταιρείας Γραμμάτων και Τεχνών του Πειραιά και επιλέγει να συμπεριληφθεί σε σχετική έκδοση της Εταιρείας.

Αν ο ποιητής δεν έχει τον θάνατο...

 

[… λάβα βασίλευσε στον Κάμπο] * του Δημητρίου Γκόγκα

 
 
Πριν έρθουν οι Τσέτες, διάβαζα για την έξοδο του Μεσολογγίου.
Ο Διονύσιος μιλούσε και μου έλεγε πως:
«Άκρα του τάφου σιωπή, στον κάμπο βασιλεύει…»
Πώς να τον πιστέψω με τόση χαρά Ελλάδας στα χώματα μας;
 
Ήθελα ν΄ ανοίξω ολοζώντανους δρόμους στη θάλασσα,
να τους στρώσω χαλίκια, κοχύλια και φύκια.
Με φτυάρι και αξίνα.
Να έσκαβα το νερό του Αιγαίου.
 
Μέρα παρά μέρα βρισκόμασταν,
όμορφες μέρες και κείνη η Τρίτη πιο όμορφη από ποτέ,
φώναξα τη γειτόνισσα: «Κυρά Σμυρνιά, κόπιασε να πιούμε το σέρτικο»
Με μια φθαρμένη βαλίτσα κι αρχοντιά,  μ΄ απάντησε στάζοντας σάλιο
και βαριά ανάσα : «Όρεξη την έχεις, πλησιάζουν κι ούτε που σκιάζεσαι.
 Βάζουν φωτιές… πάμε καημένε»
 
Μα που να πάω.
Πώς να αφήσω αυτά τα σύννεφα που όριζαν τον ουρανό μου.
Πως ν΄ αφήσω τις μυρωδιές της αυλής μου.
Όλο ψέματα έλεγα.
Έβαζα κέρινα φτερά κι όποτε σηκωνόμουν ένα Δαιδάλειος ήλιος μου τα έκαιγε.
 Κι ας μύριζαν Πασχαλιές στο πέλαγος, ας μύριζε Πατρίδα.
Πατρίδα μου ήταν η Σμύρνη, φωλιά μου.
 
Πήρα ακόμα ένα κλαράκι να την αρματώσω.
Κι ούτε που κατάλαβα πως ένα κύμα δροσιάς έφυγε
και μια λάβα βασίλευσε στον Κάμπο.

* Α΄βραβείο στον 22ο Ετήσιος Διεθνή Διαγωνισμός Ποίησης, του Λογοτεχνικού περιοδικού «Κελαινώ»  με Θέμα: Την Πατρίδα μ’ έχασα… [2022]

Προασπίσουν το δικαίωμα της ΑΤΑ ...λέμε τώρα

 Ένα κρατικό τηλεοπτικό κανάλι της μεγαλονήσου (της Κύπρου μας) έβγαλε μια ανακοίνωση που έλεγε ότι θα αλλάξει το πρόγραμμά του την ...τάδε του μηνός, επειδή οι εργαζόμενοι θα κατέλθουν σε 3ωρη (τόσο πολύ) στάση εργασίας για να προασπίσουν το δικαίωμα της ΑΤΑ (Αυτόματης Τιμαριθμικής Αναπροσαρμογής) 

Δεν θα σχολιάσουμε το γελείο της υποθέσεως καθώς με 3ωρη στάση εργασίας ούτε ένα σωστό καφέ δεν προλαβαίνεις να πιεις αλλά θα υποστηρίξουμε με όλα τα μέσα το δικαίωμα αυτό. 

Για να έχει βέβαια βάση και σταθερά θεμέλια αυτή η προσπάθεια θα πρέπει να γνωρίζουμε τι σημαίνει :

ΠΡΟΑΣΠΙΣΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟς ΑΤΑ. 

Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά και ας αναλύσουμε με δυο σειρές τις λέξεις της πρότασης

ΠΡΟΑΣΠΙΣΗ: Σημαίνει προστατεύω,υποστηρίζω ενεργά, αγωνίζομαι για τη δικαιοσύνη, την παιδεία, την ελευθερία, τις ιδέες μου, τα δικαιώματα, τα συμφέροντα μεόλη μου την δύναμηκαι με όλα μου τα μέσα. 

Σε 3ωρη στάση εργασίας ούτε πανοπλία δενμπορείς να βάλεις.

ΔΙΚΑΙΩΜΑ:  (Από το νέο ελληνικό λεξικό) : απαίτηση, αξίωση που την επιτρέπει ένας άγραφος νόμος ή που την κατοχυρώνει ένας γραπτός νόμος, σε αντιδιαστολή προς την υποχρέωση ή το καθήκον. Πιθανό:  νόμιμη αμοιβή, φόρος κτλ. που μπορεί να απαιτήσει κάποιος. Το μόνο δικαίωμα είναι αυτό της φωνής και κείνο φορολογητέο. 

ΑΤΑ: Η ΑΤΑ,  δηλαδή η Αυτόματη Τιμαριθμική Αναπροσαρμογή, είναι ο μηχανισμός που αναπληρώνει στους μισθούς την ετήσια απώλεια αγοραστικής δύναμης (ως αποζημίωση) που δέχονται λόγω των γενικών αυξήσεων των τιμών, δηλαδή του πληθωρισμού. Ποτέ δεν καταργήθηκε, απλώς ανεστάλλει χωρίς όμως ημερομηνία επαναφοράς.Παγκόσμια πρωτοτυπία! 

Κάποιος σοφός συνδικαλιστής είπε: «Η ΑΤΑ είναι ένα συμβατικό ωφέλημα, το οποίο προκύπτει από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, αλλά και σε μερίδα εργαζομένων που την απολαμβάνει μέσα από συνεννοήσεις με τον εργοδότη. Για εμάς, ως συνδικαλιστικό κίνημα, είναι σημαντικό ότι έχουμε πετύχει την επαναφορά του θεσμού και τη διατήρησή του στην πράξη, παρά το γεγονός ότι έχουν προκύψει ρυθμίσεις οι οποίες περιορίζουν αυτό το ποσοστό»

Και επειδή όλα τα παραπάνω είναι θεωρίες και στην πράξη δεν υπολοιείται τίποτα,οι τρίωρες στάσεις εργασίες το μόνο που θ ακατορθώσουν είναι η πραγματοποίηση ενός ακόμα ρεπορτάζ και τίποτα παραπάνω. Μια ανούσια βαρετή είδηση. 

Οι απόπειρες δολοφονίας , οι συνωμοσιολογίες των Ιουδαίων κατά του Ιησού Χριστού και η σύλληψή του σύμφωνα με τα 4 ευαγγέλια της Αγίας Γραφής

 

 

 

γράφει ο Δημήτριος Γκόγκας

 

     Ο Ιησούς Χριστός έζησε 33 χρόνια επί της γης. Γεννήθηκε με βάση τις ιστορικές πληροφορίες το 7ή6 π.Χ ή κατά άλλους το 0 και πέθανε επί του σταυρού, στο λόφο του Γολγοθά στις 3 Απρ του 26 ή 27 μ.Χ ή το 33 μ.Χ. Κατά την διάρκεια της τρίχρονης δράσης του στις περιοχές της Ιουδαίας, της Συρίας, της Γαλιλαίας, της Σαμάρειας και των άλλων όμορων περιοχών, η ριζοσπαστική για την εποχή του διδασκαλία, που επικεντρωνόταν κυρίως στην προσφορά της Αγάπης προς τον συνάνθρωπο, αντιμετώπισε τον χλευασμό, το θυμό και την οργή της άρχουσας τάξης των Ιουδαίων και ειδικότερα του Ιερατείου, των Γραμματέων και των Φαρισαίων. Εκτός όμως από αυτούς υπήρχε και η τάξη των Σαδδουκαίων αλλά και αυτή των Ζηλωτών που αντιτάσσονταν σε όσα πρέσβευε το νέο δόγμα ιδεών πάνω στις σχέσεις των ανθρώπων αλλά και κείνων των σχέσεων με τον Θεό.

      Ο Ιησούς αποκάλεσε τον εαυτό του Μεσσία, θεράπευε την ημέρα του Σαββάτου, συναναστρεφόταν με Τελώνες, φοροεισπράκτορες, συγχωρούσε πόρνες, διακήρυττε την ανάσταση των νεκρών, αναφερόταν στη δική του Ανάσταση, λειτουργούσε υπέρ των φτωχών και των αδυνάτων, ήταν ένας πρωτοπόρος κοινωνικός διαφορετικός «επαναστάτης», ήταν ο Υιός του Ανθρώπου, ο Υιός του Θεού, ο Μεσσίας. Επίσης  ο Ιησούς Χριστός κατέκρινε δριμύτατα την πολιτική των Ιουδαίων αρχόντων έναντι του λαού, τους οποίους κατηγορούσε για έλλειψη ανθρωπιάς, ταπεινότητας και δικαιοσύνης. Ήταν απολύτων φυσικό, οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι αλλά και όσοι θίγονταν από τη διδασκαλία του Ιησού να αισθάνονται ότι κινδυνεύουν τα συμφέροντά τους. Και στις περιπτώσεις αυτές ο θυμός και η οργή, δεν αργούν να γίνουν μέγιστο μίσος και να οπλίσουν το χέρι κατά εκείνου που θεωρείται υπαίτιος. Εκτός όμως από τα εδάφια των ευαγγελίων όπου γίνεται λόγος για τις συνωμοσιολογίες, υπάρχει διάχυτη η απειλή προς τον Ιησού εκ μέρους των αρχόντων της Ιουδαίας.

      Ο Ιησούς Χριστός μέχρι και τη σύλληψή του στον κήπο της Γεσθημανής μετά την προδοσία του από τον Ιούδα τον Ισκαριώτη, μαθητή του,  κινδύνευσε και άλλες φορές να συλληφθεί και να βρεθεί στο μάτι των Ιουδαίων. Αυτές τις περιπτώσεις, τις αναζητήσαμε και τις βρήκαμε εντός των τεσσάρων (4) Ευαγγελίων της Αγίας Γραφής. Και οι τέσσερις (4) ευαγγελιστές αναφέρονται σε απόπειρες δολοφονίας κατά του Ιησού Χριστού και στις συνεχείς συνομωσίες για τη σύλληψη του. 

 

Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο:

 

Ø  Η σφαγή των νηπίων: Αν και το γεγονός ιστορικά δεν έχει εξακριβωθεί εν τούτοις αποτελεί την πρώτη απόπειρα δολοφονίας του Ιησού Χριστού. [Εδάφιο 2:16] «Όταν κατάλαβε ο Ηρώδης πως οι Μάγοι τον εξαπάτησαν οργίστηκε πάρα πολύ. Έστειλε τότε στρατιώτες και σκότωσαν στη Βηθλεέμ και στη περιοχή της όλα τα παιδιά από δύο χρονών και κάτω σύμφωνα με το χρόνο που εξακρίβωσε από τους μάγους.» Οι λοιποί ευαγγελιστές δεν αναφέρουν το γεγονός.

Ø  Ο Ιησούς διδάσκει σε μια συναγωγή και θεραπεύει την ημέρα του Σαββάτου, ενώ λίγο πριν οι μαθητές του, επειδή πεινούσαν έτριβαν στάχυα και έτρωγαν σιτάρι. Οι πράξεις αυτές «σκανδάλισαν» τους Φαρισαίους οι οποίοι «… ύστερα από σύσκεψη, αποφάσισαν να τον εξοντώσουν. Ο Ιησούς όμως το έμαθε και έφυγε από εκεί» Εδάφιο 12:14-15.

Ø  Ο Ιησούς έχει μεταβεί στα Ιεροσόλυμα με τους μαθητές του για την εορτή του Πάσχα. «Συγκεντρώθηκαν τότε οι Αρχιερείς και οι γραμματείς και οι πρεσβύτεροι του Συνεδρίου στο παλάτι του Αρχιερέα, ο οποίος ονομαζότανε Καϊάφας κι αποφάσισαν να συλλάβουν με δόλο τον Ιησού και να τον θανατώσουν. Όχι όμως πάνω στη γιορτή έλεγαν για να μην ξεσηκωθεί ο λαός.» Εδάφιο: 26:3

Ø  Η σύλληψη του Ιησού: Εδάφιο: 26:47-56. Λίγο πριν την καταδίκη του σε θάνατο, ο όχλος που στάλθηκε από τους Γραμματείς και τους Φαρισαίους συλλαμβάνει τον Ιησού στον όρος των Ελαιών (κήπο της Γεσθημανής) Αναφέρεται: «Τότε τον πλησίασαν, συνέλαβαν τον Ιησού και τον έδεσαν.»

 

Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο:

 

Ø  Ο ευαγγελιστής Μάρκος αναφέρει τη θεραπεία του ανθρώπου με το παράλυτο χέρι την ημέρα του Σαββάτου. Στο εδάφιο 3:6 αναφέρεται ότι οι Φαρισαίοι συσκέφτηκαν με τους Ηρωδιανούς για την εξόντωση του Ιησού. Πιο συγκεκριμένα: «Βγήκαν έξω οι Φαρισαίοι κι αμέσως συσκέφτηκαν με τους Ηρωδιανούς και πήραν απόφαση να τον εξοντώσουν.»

Ø  Ο Ιησούς κατά την επίσκεψή του στο Ναό των Ιεροσολύμων, εξοργίζεται αντικρίζοντας εμπόρους και αργυραμοιβούς και τους εκδιώκει, αναποδογυρίζοντας τα τραπέζια τους. «…Όταν τα πληροφορήθηκαν αυτά οι γραμματείς, οι Φαρισαίοι και οι αρχιερείς, αναζητούσαν τρόπο να τον εξοντώσουν. Τον φοβούνταν όμως γιατί ο λαός εντυπωσιαζόταν από τη διδασκαλία του.» Εδάφιο: 11:15 – 19.

Ø  Η σύλληψη του Ιησού: Εδάφιο:14:43-50. Γράφει ο ευαγγελιστής Μάρκος: «…ένα πλήθος από ανθρώπους οπλισμένους με ξίφη και ρόπαλα σταλμένους από τους αρχιερείς, τους γραμματείς και τους πρεσβυτέρους του συνεδρίου… Αυτοί τότε συνέλαβαν τον Ιησού και τον έδεσαν.»

 

Κατά Λουκάν Ευαγγέλιο:

 

Ø  Ο Ιησούς διδάσκει στη συναγωγή της Ναζαρέτ. Πρώτο κήρυγμα. Με τη διδασκαλία του, όσοι ήταν μέσα στην συναγωγή: «…εξοργίστηκαν όλοι. Σηκώθηκαν τότε και έβγαλαν τον Ιησού έξω από την πόλη και τον έφεραν ως την άκρη του βουνού, πάνω στο οποίο ήταν κτισμένη για να τον ρίξουν στο γκρεμό. Αυτός όμως πέρασε απ΄ ανάμεσά τους και έφυγε.» Εδάφιο: 4:16-30.

Ø  Ο ευαγγελιστής Λουκάς αναφέρεται στη θεραπεία του Σαββάτου ενός ανθρώπου σε συναγωγή με παράλυτο χέρι. Το ίδιο θαύμα έχει αναφερθεί από τον ευαγγελιστή Ματθαίο στο Εδάφιο 12:14-15. Μετά τη θεραπεία του ανθρώπου, οι Φαρισαίο «…έγιναν έξω φρενών και συζητούσαν μεταξύ τους τι θα έπρεπε να κάνουν εναντίον του Ιησού.» Εδάφιο 6:6-11.

Ø  Την εκδίωξη των εμπόρων από τον ναό, κατά την επίσκεψη του Ιησού στα Ιεροσόλυμα λόγω του Πάσχα, την αναφέρει και ο Λουκάς. Μετά από αυτή την ενέργεια ο Ιησούς Χριστός δίδασκε κάθε μέρα στον ναό. «…οι  αρχιερείς όμως και οι γραμματείς και οι προύχοντες του λαού, ζητούσαν ευκαιρία να τον εξοντώσουν. Δεν εύρισκαν όμως τον τρόπο, γιατί όλος ο λαός, όταν τον άκουγε κρέμονταν από τα χείλη του.» Εδάφιο: 19:45-48.

Ø  Η σύλληψη του Ιησού: Εδάφιο 22:47-54. Γράφεται από τον ευαγγελιστή Λουκά: «…Ενώ μιλούσε ακόμα ο Ιησούς, φάνηκε πλήθος ανθρώπων… Αφού συνέλαβαν τον Ιησού…»

 

Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο:

 

Ø  Ο Ιησούς είχε μεταβεί με τους μαθητές του στη Βηθεσδά. Ημέρα Σάββατο και θεραπεύει έναν παράλυτο. Οι Ιουδαίοι άρχοντες βρήκαν ακόμα μια ευκαιρία να δηλώσουν δημοσίως την αντίθεσή τους με την τακτική αυτή του Ιησού. Να θεραπεύει το Σάββατο. «…Γι αυτόν το λόγο οι Ιουδαίοι καταδίωξαν τον Ιησού και ζητούσαν να τον σκοτώσουν, γιατί έκανε αυτά τα έργα το Σάββατο. Η απάντηση που τους έδινε ο Ιησούς: «Ο πατέρας μου εξακολουθεί να εργάζεται ως τώρα γι αυτό κι εγώ εργάζομαι» εξαγρίωνε ακόμα περισσότερο τους Ιουδαίους γι αυτό: «…επιζητούσαν ακόμα περισσότερο να τον σκοτώσουν γιατί όχι μόνο παραβίαζε τους κανόνες για το Σάββατο, αλλά και τον Θεό τον ονόμαζε πατέρα του, εξισώνοντας τον εαυτό του με το Θεό» Εδάφιο 5:1-18

Ø  Κατά καιρούς ο Ιησούς Χριστός ήταν ο διχασμός ανάμεσα στον λαό των Ιουδαίων. Πολλοί υποστήριζαν ότι μπορεί να είναι όντως ο Μεσσίας που περίμεναν, ενώ άλλοι θεωρούσαν ότι είναι ένας απλός προφήτης με θεραπευτικές ικανότητες. Κάποια δεδομένη στιγμή, η οποία αναφέρεται στο Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο (Εδάφιο:7:25-36) Φρουροί στέλνονται για να συλλάβουν τον Ιησού Χριστό: Ο ευαγγελιστής Ιωάννης γράφει: « Όταν οι Φαρισαίοι άκουσαν αυτές τις διχογνωμίες του πλήθους σχετικά μ΄ αυτόν έστειλαν αυτοί και οι αρχιερείς φρουρούς του ναού για να τον συλλάβουν. Τότε ο Ιησούς είπε: Λίγο καιρό ακόμη θα είμαι μαζί σας…» Στο σημείο : 7:30 είναι γραμμένο: «Επιζητούσαν τότε να τον συλλάβουν, κανείς όμως δεν άπλωνε χέρι πάνω του...» Μια φράση που υποδηλώνει τον φόβο των Ιουδαίων σε ανάλογη προσπάθεια, καθώς ο Ιησούς Χριστός ήταν ιδιαίτερα αγαπητός ανάμεσα στο λαό και η σύλληψή του σίγουρα κατά την διάρκεια διδασκαλίας την ημέρα θα προκαλούσα ποικίλες αντιδράσεις. Οπότε περίμεναν την κατάλληλη στιγμή.

Ø  Μετά την ανάσταση του Λαζάρου στη Βηθανία, το μίσος των Ιουδαίων εντάθηκε. Στο εδάφιο 11:53-57 είναι γραμμένο: «Από εκείνη λοιπόν τη μέρα αποφάσισαν να τον θανατώσουν. Γι αυτό και ο Ιησούς δεν κυκλοφορούσε πια ελεύθερα ανάμεσα στους Ιουδαίους, αλλά έφυγε από ‘κει …Μάλιστα οι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι είχαν δώσει εντολές αν μάθει κανείς που είναι, να ειδοποιήσει για να τον συλλάβουν.»

Ø  Η προδοσία και η σύλληψη του Ιησού: 18:1-12 Είναι γραμμένο: «Έρχεται λοιπόν εκεί ο Ιούδας μερωμαίους στρατιώτες και φρουρούς του ναού που του έδωσαν οι αρχιερείς… συνέλαβαν τότε τον Ιησού»

 

 

 

ΠΙΝΑΚΑΣ ΜΕ ΑΝΑΓΡΑΦΟΜΕΝΑ ΤΑ ΕΝ ΛΟΓΩ ΕΔΑΦΙΑ ΤΩΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΩΝ ΟΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΙΣ ΣΥΝΟΜΩΣΙΕΣ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ

 

Ευαγγέλια της Αγίας Γραφής
Κατά Ματθαίον	Κατά Μάρκον	Κατά Λουκάν	Κατά Ιωάννην
2:16	3:6	4:16-30	5:1-18
12:14-15	11:15-19	6:6-11	7:25-36
26:3	14:43-50	19:45-48	11:53-57
26:47-56		22:47-54	18:1-12

 

 

    Πηγή: Η Καινή Διαθήκη εκδόσεως 2003 από την Ελληνική Βιβλική Εταιρεία