2 Νοεμβρίου 2002
ΣΤΑ ΑΓΕΝΝΗΤΑ ΦΕΓΓΑΡΙΑ
Στ΄ αγέννητα φεγγάρια αγάπες μου προσεύχομαι.
Να λάμπουνε σαν άστρα.
Ακάνθινους δρόμους γυρισμού ας χαράξουνε
Κι αφού διαβώ των ακριτών τ΄ απόρθητα κάστρα,
Τα στήθη ορνέων γυναικών,
Σεμνά και σεβάσμια θα ψηλαφίσω.
Μην πέσω, μην υποκύψω στης αμαρτίας την εντολή
Κι ύστερα θα οσμίζω τα δάκρυα της γης,
Κι ύστερα ανάσα και πάλι ανάσα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου