ΑΟΡΑΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ/ Ποίημα από τη συλλογή: ΑΝΑΣΕΣ από την Καμπούλ / 2015 του Δημητρίου Γκόγκα

 

18 Δεκεμβρίου 2002

ΑΟΡΑΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ

(γυναίκα του Αφγανιστάν)

Κάτω από την πολύχρωμη μπούρκα,

το μπλε των ματιών δεν ξεχωρίζει.

Είσαι αόρατη σκιά,

Φάντασμα στους πολύβουους δρόμους

στα πλίνθινα χωριά  και στις μεγάλες πόλεις.

Έτσι μπορείς να ζεις,

σαν μια αόρατη σκιά,

σαν φάντασμα στους δρόμους.

Μπορείς και περνάς, μέσα από τοίχους,

πέτρες λάπις, σπηλιές με αιμοδιψείς αντάρτες,

μπορείς να ταξιδεύεις αόρατη γυναίκα της Καμπούλ.

Άυλη σκιά και φάντασμα στους λιγδωμένους δρόμους.

Είσαι μια λέξη,

Μια μικρή τιποτένια λέξη, αν μπορεί να υπάρξει ποτέ στους αιώνες τιποτένια λέξη!  

Μια μαύρη κουκίδα στίξης στη νύχτα που πλέει στα μάτια μας.

Τα μάτια σου φυλακισμένα πίσω από δίχτυα.

Πεταμένη στην ώρα, στη μέρα, στο χρόνο. 

Διωγμένη από αγκάλη μάνας, πατέρα, συζύγου.

Καθισμένη στην σκασμένη άκρη του κεντρικού δρόμου.

Μια νάρκη!

Πέτα την μπούρκα να φανεί το μπλε των ματιών σου!

Εξοστρακισμένη.

Στο μακρινό ποτάμι του χωριού σου.

Σε απόκρημνα όρη που δεν πάτησες.

Σκοτωμένη γιατί πόθησες τη λευτεριά.

Ατιμασμένη γιατί θέλησες να δεις.

Πότε θα βρεις τα μυστικά σημάδια που αλλάζουν την μορφή σου

Κάτω από κείνη την γκρίζα φυλακή φτερούγα που στιγματίζει τα μάτια;

Ποια φτερούγα είναι φυλακή;

Με πίκρα κεντάς την φυλακή

και ξετυλίγεις τον μίτο που οδηγεί στο αδιέξοδο.

Σου έπιασαν και πάλι βίαια από το μπράτσο

Αφόρητος πόνος

Κάνει ένα γύρο από τις άλλες έννοιες σου,

βαθύ σημάδι στο δέρμα σου,

πριν χωθεί παραμάσχαλα δίπλα από το ψημένο ψωμί.