Κάποια μέρα
που στην σκέψη μου
ένα κουβάρι πίκρες ξετυλίγονται
φτάνει ένας λόγος από το χθες
καβάλα σε μια μνήμη.
«Τι ωραία που είναι η ζωή σήμερα»
Θαρρώ πως κι αυτό είναι ποίηση.
Κοίταξα πίσω και είδα τον παππού.
Κοίταζε το μέλλον να βρει ένα πρόσωπο που πρόδωσε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου