Γράμμα σου στέλνω μάννα μου, κι ας είσαι ο καημός μου
σ΄ όσους ρωτούν, να απαντάς,είναι καλά ο γιός σου.
Μου τo λεγες δεν πίστευα, η ξενιτιά ειν΄ αγκάθι
κι όποιος ποτέ δεν μάτωσε, ποτέ του δεν θα μάθει.
Αν το ριζώνεις όλο κλαις, αν το τραβάς ματώνεις
αν τ΄ ασπαστείς μανούλα μου, μόνος σου ξημερώνεις.
Γράμμα σου στέλνω κι εύχομαι ο χρόνος να περάσει,
άλλος εδώ να μην μας βρει, δάκρυα να μας κεράσει.
Στου Αι Αντώνη την γιορτή, θα ρθώ μες στην αυλή μας
ν΄ αφουγκραστώ τις μυρωδιές, που ντύσαν την ζωή μας.
Κι αν δεν μπορέσω, άναψεένα κερί για μένα
τ΄ αγκάθια πού χω στην καρδιά, νάναι ευωδιασμένα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου