γράφει ο Δημήτριος Γκόγκας
Κρατώ στα χέρια μου την 2η ποιητική συλλογή του συγγραφέα Ανδρέα Τίφα: "λέξεις και σιωπή". 20 ποιήματα αποκαλύπτουν την προσπάθεια του ποιητή με εύηχες λέξεις να δώσει νόημα στην σιωπή. Η ποίηση δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Είναι μια διαρκής εναμόχλευση, ανασκαφή του εσωτερικού μας κόσμου και περιγραφής των συναισθημάτων μας για θέματα που μας απασχολούν. Ο Ανδρεας φαίνεται πως είναι ένα καλός αρχαιολόγος - ποιητής που σε κάθε πόνημά του, τοποθετεί σωστά την αξίνα και οι λέξεις του παίρνουν νόημα. Οι σιωπές, όλοι γνωρίζουμε ότι τα καλύτερα ποιήματα γράφονται τις σιωπηλές ώρες, αναδύονται από τους κρατήρες των ποιημάτων και οι θόρυβοι που προκαλούν σβήνουν κάθε άλλο παράταιρο ήχο.
Όπως είναι απολύτως φυσικό, ο ποιητής στέκεται με θάρρος απέναντι στον θάνατο, τον οποίο εκμηδενίζει με ένα στίχο " Ο Θάνατος είναι ασήματος, Όταν έλθει αυτός, εγώ θα έχω φύγει" ενώ στέκεται στωικά απέναντι στο δράμα του 1974. "Αυτές οι νύχτες είναι αφιάλτες...Αυτές οι νύχτες είναι ανοικτές πληγές..." "Ακόμα περιμένουμε την επιστροφή". "Το παρελθόν", "Το πεπρωμένο" , ο άνθρωπος είναι οι πληγές του που ζητούν ίσαση με την ελπίδα πως "κάποτε θα έρθουν τα χελιδόνια"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου