Το Ευαγγέλιο κατά Πέτρον αποτελείται από 60 στίχους και αναφέρεται στην Σταύρωση, την Αποκαθήλωση και στην Ανάσταση του Ιησού Χριστού. Το περιεχόμενο του κειμένου δεν έχει καμία απολύτως σχέση τόσο με το κήρυγμα όσο και με τις θεολογικές τοποθετήσεις του Αποστόλου Πέτρου. Ανάγεται το πιθανότερο στο 2ο αιώνα, γιατί μνημονεύεται από το Σεραπίωνα Αντιοχείας το 190 μ.Χ. και βρέθηκε το 1886 στην Αίγυπτο, στην περιοχή της αρχαίας Πανόπολης.
Ευαγγελιον κατα Πετρον
1...τ[ων]
δε Ιουδαιων ουδεις ενιψατο τας χειρας, ουδε Ηρωδης ουδε τις των κριτων αυτου.
Και μη βουληθεντων νιψασθαι ανεστη Πειλατος·
2
και τοτε κελευει Ηρωδης ο βασιλευς παρ[αλη]μφθηναι τον ΚΝ,ειπων αυτοις οτι «οσα
εκελευσα υμιν ποιησαι αυτω ποιησατε».
3 Ιστηκει
δε εκει Ιωσηφ, ο
φιλος Πειλατου και
του ΚY, και ειδως οτι σταυρισκειν αυτον μελλουσιν ηλθεν προς
τον Πειλατον και ητησε το σωμα του ΚY προς ταφην.
4
Και ο Πειλατος πεμψας προς Ηρωδην ητησεν αυτου το σωμα
5
και ο Ηρωδης εφη· «Αδελφε Πειλατε, ει και μη τις αυτον ητηκει, ημεις αυτον
εθαπτομεν ,επει και σαββατον επιφωσκει. Γεγραπται γαρ εν τω νομω ηλιον μη δυναι
επι πεφονευμενω.» Και παρεδωκεν αυτον τω λαω προ μιας των αζυμων, της εορτης
αυτων.
6
Οι δε λαβοντες τον ΚΝ ωθουν αυτον τρεχοντες και ελεγον· «Ευρομεν τον υιον του ΘY
εξουσιαν αυτου εσχηκοτες.»
7
Και πορφυραν αυτον περιεβαλον και εκαθισαν αυτον επι καθεδραν κρισεως λεγοντες·
«Δικαιως κρινε,βασιλευ του Ισραηλ.»
8
Και τις αυτων ενεγκων στεφανον ακανθινον εθηκεν επι της κεφαλης του Κυρίου
9
και ετεροι εστωτες ενεπτυον αυτου ταις οψεσι και αλλοι τας σιαγονας αυτου
εραπισαν, ετεροι καλαμω ενυσσον αυτον και τινες αυτον εμαστιζον λεγοντες·
«Ταυτη τη τιμη τιμησωμεν τον υιον του ΘY.»
10
Και ηνεγκον δυο κακουργους και εσταυρωσαν ανα μεσον αυτων τον ΚΝ· αυτος δε
εσιωπα ως μηδεν πονον εχων·
11
και οτε εωρθωσαντον σταυρον επεγραψαν οτι «ουτος εστιν ο βασιλευς του Ισραηλ».
12
Και τεθεικοτες τα ενδυματα εμπροσθεν αυτου διεμερισαντο, και λαχμον εβαλον επ'
αυτοις
13.
Εις δετις των κακουργων εκεινων ωνειδισεν αυτους λεγων· «Ημεις δια τα κακα εποιησαμεν ουτω
πεπονθαμεν, ουτος δεσωτηρ γενομενος
των ανθρωπων τι ηδικησεν υμας;»
14
Και αγανακτησαντες επ' αυτω εκελευσαν
ινα μη σκελοκοπηθη οπως βασανιζομενος
αποθανη.
15
Ην δεμεσημβρια,και σκοτος κατεσχε πασαν την Ιουδαιαν· και εθορυβουντο και ηγωνιων
μη ποτε ο ηλιος εδυ επειδη ετι εζη· γεγραπται <γαρ> αυτοις ηλιον μη δυναι
επι πεφονευμενω.
16.
Και τις αυτων ειπεν· «Ποτισατε αυτον χολην μετα οξους»· και κερασαντες
εποτισαν.
17
Και επληρωσαν παντα και ετελειωσαν κατά της
κεφαλης αυτων τα αμαρτηματα.
18
Περι ηρχοντο δε πολλοι μετα λυχνων νομιζοντες οτι νυξ
εστιν <και>επεσαντο.
19
Και ο ΚΣ ανεβοησε λεγων· «Η δυναμις μου, η δυναμις, κατελειψας με»· και ειπων
ανεληφθη.
20
Και αυτης ωρας διεραγη το καταπετασμα του ναου της Ιερουσαλημ εις δυο.
21
Και τοτε απεσπασαν τους ηλους απο των χειρων του ΚYκαι εθηκαν αυτόν επι της
γης· και η γη πασα εσεισθη και φοβος μεγας εγενετο.
22.
Τοτε ηλιος ελαμψε καιευρεθη ωρα ενατη
23.
Εχαρησαν δε οι Ιουδαιοι και δεδωκασι τω Ιωσηφ το σωμα αυτου ινα αυτό θαψη, επειδη
θεασαμενος ην οσα αγαθα εποιησεν.
24
Λαβων δε τον Κυριον ελουσε και ειλησε σινδονι και εισηγαγεν εις ιδιον ταφον
καλουμενον Κηπον Ιωσηφ.
25
Τοτε οι Ιουδαιοι και οι πρεσβυτεροι και οι ιερεις γνοντες οιον κακον εαυτοις
εποιησαν ηρξαντο κοπτεσθαι και λεγειν· «Ουαι ταις αμαρτιαις ημων· ηγγισεν η κρισις
και το τελος Ιερουσαλημ.»
26
Εγω δε μετα των εταιρων ελυπουμην, και τετρωμενοι κατά διανοιαν εκρυβομεθα· εζητουμεθα γαρ υπ'
αυτων ως κακουργοι και ως
τον ναον θελοντες εμπρησαι.
27
Επι δε του τοις πασιν ενηστευομεν και εκαθεζομεθα πενθουντες
και κλαιοντες νυκτος και ημερας εως του σαββατου.
28
Συναχθεντες δε οι γραμματεις και Φαρισαιοι
και πρεσβυτεροι προς αλληλους, ακουσαντες
οτι ο λαος απας γογγυζει
και κοπτεται τα στηθη λεγοντες
οτι «ειτω θανατω αυτου ταυτα τα μεγιστα σημεια γεγονεν, ιδετε οτι ποσον δικαιος
εστιν»,
29
εφοβηθησαν οι πρεσβυτεροι και ηλθον προς Πειλατον δεομενοι αυτου και λεγοντες·
30
«Παραδος ημιν στρατιωτας, ινα φυλαξωμεν το μνημα αυτου επι τρεις ημ[ερα]ς, μη ποτε
ελθοντες οι μαθηται αυτου κλεψωσιν αυτον και υπολαβη ο λαος οτι εκ νεκρων
ανεστη, και ποιησωσιν ημιν κακα.»
31
Ο δε Πειλατος παραδεδωκεν αυτοις
Πετρωνιον τον κεντυριωνα
μετα στρατιωτων φυλασσειν τον ταφον. Και συν τουτοις ηλθον πρεσβυτεροι
και γραμματεις επι το μνημα.
32
Και κυλισαντες λιθον μεγαν μετα του κεντυριωνος και των στρατιωτων ομου παντες
οιοντες εκει εθηκαν επι τη θυρα του μνηματος.
33
Και επεχρισαν επτα σφραγιδας, και σκηνην εκει πηξαντες εφυλαξαν.
34.
Πρωΐας δε επιφωσκοντος του σαββατου, ηλθεν οχλος από Ιερουσαλημ και της
περιχωρου ινα ιδωσι το μνημειον εσφραγισμενον.
35
Τη δε νυκτι επεφωσκεν η κυριακη, φυλασσοντων των στρατιωτων ανα δυο κατά φρουραν,
μεγαλη φωνη εγενετο εν τω ουρανω.
36
Και ειδον ανοιχθεντας τους ουρανους και δυο ανδρας κατελθοντας εκειθεν, πολύ φεγγος
εχοντας και εγγισαντας τω ταφω.
37
Ο δε λιθος εκεινος οβεβλημενος επι τη θυρα αφ' εαυτου κυλισθεις επεχωρησε
παρα μερος, και ο ταφος ηνοιγη και αμφοτεροι οι νεανισκοι εισηλθον.
38
Ιδοντες ουν οι στρατιωται εκεινοι εξυπνισαν
τον κεντυριωνα και τους πρεσβυτερους – παρησαν γαρ και αυτοι
φυλασσοντες – ,
39
και εξηγουμενων αυτων α ειδον, παλιν ορωσιν εξελθοντας από του ταφου τρεις
ανδρας και τους δυο τον ενα υπορθουντας και σταυρον ακολουθουντα αυτοις,
40
και των μεν δυο
την κεφαλην χωρουσαν μεχρι
του ουρανου, του δε χειραγωγουμενου υπ' αυτων υπερβαινουσαν τους
ουρανους·
41
και φωνης ηκουον εκ των
ουρανων λεγουσης· «Εκηρυξας
τοις κοιμωμενοις;»
42
Και υπακοη ηκουετο από του σταυρου οτι «ναι».
43
Συνεσκεπτοντο ουν αλληλοις εκεινοι απελθειν και ενφανισαι ταυτα τω Πειλατω·
44
και ετι διανοουμενων αυτων φαινονται παλι να νοιχθεντες οι ουρανοι και ΑΝΟΣ τις
κατελθων και εισελθων εις το μνημα.
45
Ταυτα ιδοντες οι περι τον κεντυριωνα νυκτος εσπευσαν προς Πειλατον, αφεντες τον
ταφον ον εφυλασσον, και εξηγησαντο
παντα απερ ειδον, αγωνιωντες μεγαλως και λεγοντες·
«Αληθως υιος ην ΘY.»
46
Αποκριθεις ο Πειλατος εφη· «Εγω καθαρευω του αιματος του υιου του Θεου, υμιν δε
τουτο εδοξεν.»
47
Ειτα προσελθοντες παντες εδεοντο αυτου και παρεκαλουν κελευσαι τω κεντυριωνι
και τοις στρατιωταις μηδενι ειπειν α ειδον·
48
«Συμφερει γαρ, φασιν, ημιν οφλησαι μεγιστην αμαρτιαν εμπροσθεν του Θεου και μη εμπεσειν
εις χειρας του λαου των Ιουδαιων και λιθασθηναι.»
49
Εκελευσεν ουν ο Πειλατος τω κεντυριωνι και τοις στρατιωταις μηδεν ειπειν.
50
Ορθρου δε της
κυριακης Μαριαμ η
Μαγδαληνη, μαθητρια του ΚY – φοβουμενη
δια τους Ιουδαιους, επειδη εφλεγοντο
υπο της οργης, ουκ εποιησεν επι τω μνηματι του ΚY α
ειωθεσαν ποιειν αι γυναικες επι τοις αποθνησκουσι τοις αγαπωμενοις αυταις – ,
51
λαβουσα μεθ' εαυτης τας φιλας ηλθεν επι το μνημειον οπου ην τεθεις.
52
Και εφοβουντο μη ιδωσιν αυτας οι Ιουδαιοι και ελεγον· «Ει και μη εν εκεινη τη ημερα
η εσταυρωθη εδυνηθημεν κλαυσαι και κοψασθαι, καν νυν επι του μνηματος αυτου ποιησωμεν
ταυτα.
53
Τις δε αποκυλισει ημιν και τον λιθον τον τεθεντα επι της θυρας του μνημειου, ινα εισελθουσαι
παρακαθεσθωμεν αυτω και ποιησωμεν τα οφειλομενα;
54
Μεγας γαρ ην ο λιθος, και φοβουμεθα μη τις ημας ιδη. Και ει μη δυναμεθα, καν
επι της θυρας βαλωμεν α φερομεν εις μνημοσυνην αυτου, κλαυσωμεν και κοψωμεθα
εως ελθωμεν εις τον οικον ημων.»
55
Και απελθουσαι ευρον τον
ταφον ην εωγμενον· και προσελθουσαι
παρεκυψαν εκει, και ορωσιν εκει τινα νεανισκον καθεζομενον <εν> μεσω του ταφου
ωραιον και περιβεβλημενον στολην λαμπροτατην, οστις εφη αυταις·
56
«Τι ηλθατε; τιν α ζητειτε; μη τον σταυρωθεντα εκεινον; Ανεστη και απηλθεν· ειδε
μη πιστευετε, παρα κυψατε και ιδετε τον τοπον ενθα εκειτο, οτι ουκ εστιν·
ανεστη γαρ και απηλθεν εκειοθεν απεσταλη.»
57
Τοτε αι γυναικες φοβηθεισαι εφυγον.
58
Ην δε τελευταια ημερα των αζυμων, και πολλοι τινες εξηρχοντο
υποστρεφοντες εις τους οικους αυτων της εορτης παυσαμενης.
59
Ημεις δε οι δωδεκα μαθηται του ΚYεκλαιομεν και ελυπουμεθα, και εκαστος
λυπουμενος δια το συμβαν απηλλαγη εις τον οικον αυτου.
60.
Εγω δε Σιμων Πετρος και Ανδρεας ο αδελφος μου λαβοντες ημων τα λινα απηλθαμεν
εις την θαλασσαν· και ην συν ημιν Λευεις ο του Αλφαιου,ον ΚΣ…
Βιβλιογραφία
Α.
https://docplayer.gr/78468447-Eyaggelion-kata-petron-a.html
Β.
https://www.oodegr.com/oode/grafi/apokryfa/apokr_evaggelia1.htm
Γ.
https://www.dogma.gr/dialogos/poia-einai-ta-apokryfa-evangelia/135922/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου