Βλέπε λήμμα : Άρχοντες του τόπου

Παρακολουθώ τις ειδήσεις όσο πιο αραιά μπορώ. Δεν αντέχω άλλο αυτή την αρνητική άυρα που αναδύουν Ως αρνητικός και εγώ, διπλασιάζουν τα όχι που θέλω να πω και να πράξω μα δεν μπορώ. Τι να πρωτοπείς στα παιδιά σου που σε κοιτούν για τον κόσμο που τους παρέδωσες και τους παραδίνεις. Ότι πάντά έτσι ήταν ο κόσμος;

Ότι πριν από 50 - 60 χρόνια ρίχνεις μια ατομική βόμβα στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι και τώρα πας να προσκυνήσεις ως ένδειξη τιμής στους αθώους νεκρούς; Καμία ντροπή και καμία αισχύνη. Βλέπε το λήμμα: ΗΠΑ  

Ότι πριν από 50-60 χρόνια, αιματοκύλισες την Ευρώπη και όλη τη Μεσόγειο και τώρα αφού γλύτωσες τον λαό σου, ξαναματώνεις την Ευρώπη, ρίχνοντας τους λαούς στη φτώχεια και την ανέχεια. Βλέπε το λήμμα: Γερμανία

Ότι πριν από 41 χρόνια σε κατέστησαν πρόσφυγα στη χώρα σου και τώρα συνομιλείς με τους εισβολείς επί ίσοις όροις και δεν σε πειράζει,  αλλά θίγεσαι από λέξεις που δήθεν τρομάζουν (κατεχόμενα), από καλλιτέχνες που σιγοτραγουδούν την αλληλεγγύη των λαών κτλ. Διότι εάν σε πείραζε, εάν μας πείραζε βαθειά μες στη καρδιά μας, κάθε μέρα, κάθε νύχτα δεν θα ήταν μόνο οι σκέψεις μας στην αντίπερα όχθη αλλά κάθε στιγμή τα χέρια μας θα ήταν αγκιλωμένα στα συρματοπλέγματα φωνάζοντας τα ονόματα των αγνοουμένων Βλέπε λήμμα: Κύπρος

Ότι έδωσες το φως στους απολίτιστους και τώρα κάθε βλακεία που σου πετούν την δέχεσαι σαν επαναστατική ιδέα και προσωρημένο κοινωνικό, οικονομικό, πολιτιστικό κτλ πολιτισμό και υποκλίνεσαι; Βλέπε λήμμα Ελλάδα

Θα μπορούσα να γράψω και άλλα. Θα μπορούσα να συμπάσχω με τους κατετρεγμένους, με τους πρόσφυγες , με τους μετανάστες , με τους αδικοχαμένους του κόσμου, θα μπορούσα να σου δώσω μία μπουνά στα χρυσά σου δόντια, που τα πλένεις κάθε μέρα στη χρυσοκέντητη μπανιέρα σου και τα ακονίζεις και πάλι κάθε μέρα για να τα μπήξεις πάνω στο κορμί των απλών ανθρώπων που τους χρησιμοποιείς για να ανέβεις κάθε σκαλοπάτι, μέχρι ν΄ ανέβεις ψηλά, τόσο ψηλά που ο ήλιος θα σου φιλά το πρόσωπο σου. Συμπάσχω, εις, ουμε,  με τους αριθμούς και όχι με τους ανθρώπους. 

Θα μπορούσα να γράψω κι άλλα, αλλοίμονο όπως θα τα βλέπεις και θα γελάς, διότι αύριο και μεθαύριο και στο εγγύς και μακρύ μέλλον, μ΄ έχεις καταδικάσει να στέκομαι στην ουρά για ένα κομμάτι ψωμί,  να εκπλιπαρώ για το επίδομα, να μη μου κόψουν το ρεύμα, να μη μου πάρουν το σπίτι, να μην μου κοπεί ο μισθός και η σύνταξη και εσύ ως ο άρχοντομαλάκας, μειδιάς γιατί ξέρεις πως ενώ έχω δίκαιο πρέπει να πληρώσω για να το βρώ. Βλέπε λήμμα : Άρχοντες του τόπου